81. Πάσχα

"Παπά, αν έρθει μια μελαχρινή
να την ξομολογήσεις
κοντούλα, αφράτη, με γλυκιά φωνή, πρόσεξε, μην τυχόν και την αφήσεις να μεταλάβει η αμαρτωλή! Δε νήστεψε μια μέρα το φιλί!"

                              Γ.Δροσίνης 

Με περηφάνια και χαμόγελο , γιατί η άνοιξη μάς καλεί ,γιατί είμαστε όμορφες κι όμορφοι κι η φύση μας είναι αγνή . Γιατί η «αμαρτωλή» ζωή μας , όπως τη μολογούν οι ανορθόγραφοι κανόνες τους, αν ήταν αλλιώτικη και σύμφωνη με τα δικά τους πρέποντα ,θα ήταν ύβρις απέναντι στην αρμονία του σύμπαντος.

Με περηφάνια και χαμόγελο , με κατάνυξη και ακροτελεύτια χαρά , που οι αθώοι θα δικαιωθούν στο τέλος , γιατί δε γύρεψαν παρά αποδοχή κι αγάπη , γιατί είναι σπάνιοι σαν το ουράνιο τόξο και δεν έχουν να απολογηθούν παρά για μία μόνο αμαρτία :Αυτή ,της σιωπής τους , απέναντι στους υποκριτές , που τους γεννούν και τους δικάζουν σαν τον αναστηθέντα αμνό , που τη νίκη του επί του σκότους  θα γιορτάζουν αύριο.

Με περηφάνια και χαμόγελο ,να γιορτάσεις και να χαρίσεις ευχές δυνατά μέχρι να  ξεκουφάνεις τους Φαρισαίους , εσύ που μπορεί να νομίζεις πως δεν έχουν αξία οι γιορτές , αφού είναι για κείνους που έχουν οικογένεια . Η οικογένειά σου είναι ο κόσμος μας και σπίτι σου η γη ολόκληρη κι εσύ είσαι μοναδική , είσαι μοναδικός , γιατί δεν δείχνεις ασέβεια κι αδιαφορία απέναντι στη φύση σου.

Με περηφάνια και χαμόγελο ,με την προσδοκία όλες κι όλοι οι άσωτοι κι αμαρτωλοί, οι απόκληροι και μόνοι, οι όμορφοι αυτού του κόσμου , οι αμόλυντοι του μίσους, της υπεροχής, της τάξης και της κανονικότητας ,να έχουν απέναντί τους μάτια φωτεινά,  καρδιές ζεστές , ποτήρι να τσουγκρίσουν ,  πιάτο να μοιραστούν, ευχή να δώσουν και να πάρουν.

Καλή Ανάσταση!