Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

90. Σύμφωνο και συμμετοχή



Καταρχάς να πω ότι ήθελα από προχτές, να γράψω κάτι για τις απόψεις Μιχελογιαννάκη περί μετάδοσης του aids με το σάλιο και της μεταφυσικής προστασίας από τη θεία χάρη, βοήθειά μας.  Καλύφτηκα όμως από τις τεκμηριωμένες απαντήσεις οργανώσεων , γιατρών, αρθρογράφων και μπλόγκερς . Νιώθω ωστόσο την ανάγκη ,να του αφιερώσω το ρεφραίν από το πολύ χαριτωμένο και μελωδικό τραγουδάκι, που ακολουθεί. 

Μετά από αυτό το ευχάριστο μουσικό διάλειμμα ,πάμε τώρα στο θέμα μας: Σύμφωνο και συμμετοχή. Παρατηρώ έναν συγγραφικό οργασμό για το σύμφωνο συμβίωσης . Πρόσφατη έρευνα,  δείχνει πως 7 στους 10 συμμετέχοντες είναι υπέρ της επέκτασης του συμφώνου και σε ομόφυλα ζευγάρια. Πολύ ενθαρρυντικό αυτό.

Σίγουρα , όσο δημοσιεύονται κείμενα σχετικά  , όσο οι πολιτικοί εκφράζουν θετική στάση κι όσο τα ΜΜΕ προβάλλουν το θέμα αλλά και πρωτοβουλίες κατά της ομοφοβίας, τόσο η κοινή γνώμη θα μεταβάλλεται . Οι νέοι που ενημερώνονται πρωτίστως διαδικτυακά, έχουν κατά πλειοψηφία θετικές αντιλήψεις και στάσεις .


Είχα γράψει τον Δεκέμβρη, πως «Με πολιτικές πρωτοβουλίες σύντομα θα αναγνωριστεί δικαίωμα γάμου και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και σε  Ισραήλ, Ιαπωνία και Κίνα. Εξαίρεση θα αποτελέσουν ισλαμικές χώρες και κάποιες της ορθοδοξίας».Η βεβαιότητά μου προκύπτει από τη μελέτη κειμένων και οδηγιών των διεθνών  οργανισμών , που επηρεάζουν και καθορίζουν τις οικονομικές και θεσμικές λειτουργίες στον πλανήτη.

Η αλήθεια είναι πως είμαι εκ φύσεως αισιόδοξη. Ωστόσο δεν παύω να βλέπω και τις αντικειμενικές διαστάσεις μέσα στα ελληνικά πλαίσια. Το πρόβλημα που εντοπίζω στην Ελλάδα , αναφορικά με  lgbt διεκδικήσεις, είναι η συμμετοχή μας.

Η συμμετοχή μας είναι επουσιώδης. Όμως χωρίς συμμετοχή  σε ενημερωτικές εκδηλώσεις, σε δράσεις διεκδίκησης , σε κινήσεις διαμαρτυρίας , πώς να φανεί μια δυναμική ;  Δεν ξέρω πόσοι είναι οι trans, αλλά οι gay και οι λεσβίες εικάζω πως , ακόμη κι αν ισχύει το μισό από το περίφημο ποσοστό , ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Πού είναι όλοι αυτοί;

Ξέρω προσωπικά ανθρώπους, που θεωρούν πως εκτίθενται ακόμη και με το να παραβρεθούν σε ενημερωτική ημερίδα, που παν και χίλιοι άσχετοι στο κάτω κάτω. Είναι καθηγήτριες πανεπιστημίου, δημόσιοι υπάλληλοι, ένστολοι ,καταστηματάρχες. Δεν είναι μόνον ο φόβος , είναι και η νοοτροπία της ολιγωρίας και της απάθειας ,που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία.

Από τους καμια 30ριά λεσβίες και gay που γνωρίζω , οι 20 και παραπάνω δεν έχουν πάει ποτέ σε gay parade. Οι συνήθεις δικαιολογίες; «Δεν με εκφράζει, δεν κερδίζω κάτι, εκεί πάνε οι κραγμένες, δεν είχα παρέα» κλπ κλπ. Μέχρι και “τσίρκο” έχω ακούσει να αποκαλούν το athens pride. Σε πρόσφατη συζήτηση, για το σύμφωνο και για το επερχόμενο pride σε παρέα που συμμετείχαν κι άλλες δυο λεσβίες , η μία μου είπε «καλά, βρες πρώτα γκόμενα κι άσε το σύμφωνο και το pride». Η λογική τους είναι «αν είναι να ‘ρθει θε να ΄ρθεί , αλλιώς θα προσπεράσει».Λες και δεν μας αφορά…

Λες και το θέμα είναι να έχω γκόμενα ή γκόμενο , για να είμαι καλυμμένη σεξουαλικά και από κει κι έπειτα στάχτη και μπούρμπερη για τους άλλους.  Αν όμως τολμήσω και βγω χέρι χέρι με τη «γκόμενα» έξω και γίνω θύμα επίθεσης από ομοφοβικά φασιστόμουτρα , ποιος θα με υπερασπιστεί;  Η εκκλησία , η γειτονιά ή οι συνάδελφοι; Πάω στοίχημα πως κάτι «κραγμένες» μόνο θα βρεθούν να αντιδράσουν για την καταπάτηση των δικαιωμάτων μου.
 Και  επιτέλους, ως πότε σε μια ευρωπαϊκή χώρα θα κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας; 


5 σχόλια:

gay super hero είπε...

Τις δηλώσεις Μιχελογιαννάκη πολλοί αισθάνθηκαν την ανάγκη να βγουν και να τις καταδικάσουν. Τις δηλώσεις οροθετικού δημοσιογράφου που βγήκε και είπε ότι κόλλησε τον ιό σκόπιμα επειδή ήταν ερωτευμένος με κάποιον και «τον ήθελε μέσα του», ότι τώρα που παίρνει φάρμακα δεν μπορεί να μεταδώσει σε κανέναν τον ιό κτλ, αυτές δεν βγήκε να τις καταδικάσει κανείς. Αντίθετα βγήκαν όλοι φρόντισαν να τον συγχαρούν για το ...«θάρρος» του.

Όσο για το Pride, αν και προσωπικά έχω πάει σε όλα όσα διοργανώθηκαν στην Αθήνα, ομολογώ πως δεν σε καταλαβαίνω. Φαντάζομαι πως το θέμα δεν είναι να κατέβουμε όλοι στους δρόμους για να δείχνουν κάποιοι ότι έχουν «κομματικό στρατό» από πίσω τους όπως έκαναν κάποτε τα συνδικάτα και οι πολιτικές νεολαίες. Τα Pride είναι μια παλιά ιστορία πλέον στη χώρα μας και αντί κάποιοι να κρύβονται πίσω από το επιχείρημα της «χαμηλής συμμετοχής» (που μόνο χαμηλή δεν είναι, αντίθετα έχω την εντύπωση ότι τα τελευταία χρόνια μαζεύει όλο και περισσότερο «άσχετους») καλό θα είναι να μας πουν σε τι χειροπιαστό έχει μεταφραστεί η συμμετοχή και η διεκδίκηση του κόσμου όλα αυτά τα χρόνια.

Unknown είπε...

Αγαπητέ ήρωα,
Δεν νομίζω πως οι δηλώσεις του εν λόγω δημοσιογράφου επηρεάζουν τόσο όσο οι δηλώσεις ενός πολιτικού κυβερνώσας παράταξης, που ενδεχομένως να πάρει και χαρτοφυλάκιο. Πόσοι τον ξέρουν τον Θεοδωρόπουλο και πόσοι θα επηρεάζονταν από τη δήλωσή του; Στην περίπτωση αυτή νομίζω πως αυτούς που του είπαν μπράβο για το "θάρρος" πρέπει να καταδικάσουμε , γιατι αυτοί κάνουν γνωστή την πράξη χωρίς να παίρνουν θέση για την αμυαλιά και το πώς αυτή η δήλωση μπορεί να επηρεάσει τον ανενημέρωτο κόσμο να κάνει σεξ χωρίς προφυλάξεις.

Όσο για τη δεύτερη επισήμανση, δεν είναι μόνο το pride. Ήμουν πρόσφατα σε εκδήλωση κι ήμασταν τρεις κι ο κούκος.Έγραψα για συμμετοχή σε "ενημερωτικές εκδηλώσεις, σε δράσεις διεκδίκησης , σε κινήσεις διαμαρτυρίας". Φυσικά δεν θα απαξιώσω το pride.To pride είναι θεσμός σε όλο τον κόσμο και δεν θα συμμεριστώ την άποψή σου , πως η συμμετοχή στην Αθήνα είναι ικανοποιητική.Πιστεύω ακριβώς το αντίθετο.
Επίσης δεν με ενοχλούν οι "άσχετοι" που έρχονται γιατί αυτοί επηρεάζουν κι άλλους "άσχετους" υπέρ των διεκδικήσεών μας.
Να είσαι καλά :)

ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ είπε...

Το ζήτημα του ''γνωστού δημοσιογράφου'', θεωρώ πως είναι ένα ..παρατράγουδο τηλεπερσόνας, που δεν εκφράζει κανέναν, παρά την ανάγκη δημοσιότητας ακόμη και κόντρα σε κάθε κοινωνική επίπτωση. Χιλιάδες παιδιά και μεγαλύτεροι, δίνουν αγώνα κατά του AIDS και της ομοφοβικής ψευτοσυσχέτισης μαζί του κι εκείνος πέραν του μελό,το μόνο που άφησε αδιευκρίνιστο-μάλλον όμως αναμενόμενα απογοητευτικό, μετά όλα αυτά-είναι το αν τουλάχιστον ενημέρωνε τους ερωτικούς του συντρόφους, ώστε να υπάρχει συναπόφαση..κάτι που κάνει το κάθε 18-χρονο παιδί, ''ανώνυμο'' βέβαια.
Για το pride μια σκέψη.
Στο Βερολίνο, το Μαιάμι, το Ρίο, τη Βαρκελώνη....είναι κυρίως ένα πάρτι θεμιτής εκτόνωσης ακόμη και με πρακτικές άστοχες-μαζικές συνευρέσεις χωρίς προφύλαξη, που συνάδουν ίσως; και με το -εκεί-επίπεδο της έκτασης της ιδεολογικής και πραχτικής ομοφοβικής καταστολής.
Ο δρόμος των συζητήσεων και της διερεύνησης ακόμη και εσωτερικών υπαρκτών διαφορετικών-συγκρούσεων, που πάντα θα υπάρχουν παρά τις κοινές διεκδικητικές δράσεις, δεν είναι ''πιασιάρικος'' σαν ένα απέραντο όργιο, αλλά εκφράζει γενικά και τον θεσμό στην ουσία του,και τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ελληνική καθυστέρηση σ επίπεδο συνείδησης.
Η ''δεκτικότητα των μαζών'' δεν είναι κριτήριο ορθότητας, πιστεύω....ποτέ δεν ήταν

Unknown είπε...


Το pride είναι καταγεγραμμένο στο υποσυνείδητό μου σαν έναν διαφορετικό τρόπο να διεκδικεί η gay κοινότητα τα δικαιώματά της αλλά και ως φόρο τιμής σε κείνους που άνοιξαν το δρόμο κυριολεκτικά με τα κορμιά τους.

Από κει κι έπειτα σε κάθε χώρα ανάλογα με την ψυχοσύνθεση και τον πολιτισμό οι εκδηλώσεις διαφοροποιούνται. Δεν χρειάζεται «κανονικότητα» στις μορφές , που οι άνθρωποι ανά τον κόσμο εκφράζονται.

Δεν γνωρίζω τι γίνεται στις πόλεις , που ανέφερες. Στο gay pride parade του Λονδίνου πριν μια 5ετία έπαθα πολιτισμικό σοκ βλέποντας οργανωμένες ομάδες αστυνομικών, δημοτικών υπαλλήλων, στρατιωτικών , φοιτητών από διάφορα κολλέγια να παρελαύνουν κρατώντας πλακατ με μονολεκτικά συνθήματα : όπως “equality” , “rights”. Αυτές που είχαν πιο «καρναβαλίστικη» διάθεση και ήταν σκνίπα ήταν οι ομάδες των night clubs .

Εν πάση περιπτώσει η γενικότερη φιλοσοφία μου σε θέματα διεκδικήσεων είναι η συμμετοχή. Και στον εργασιακό τομέα μου , δεν με εκφράζουν, όσοι τελικά εκπροσωπούν τον κλάδο μου αλλά αυτό δε με αποτρέπει από το να συμμετέχω, να διεκδικώ, να συζητώ, να οραματίζομαι.

Ευχαριστώ για το σχόλιο, Κύριε Κυριακίδη

xomeritis είπε...

GSH κάποιοι σχολίασαν τη δήλωση του Θεοδωρόπουλου. Δεν πέρασε έτσι.