136. καλοκαίρι τέλος

Αν δεις παιδιά να περπατούν σκυφτά με τσάντες στην πλάτη το πρωί,  σκοτώθηκε το καλοκαίρι, λέει ο ποιητής. Μαζεύτηκα ξανά μετά από δίμηνο αποχής από ίντερνετ, δουλειά , τρεχάματα, άγχος κι όσα θυμίζουν χειμώνα. Δεν ξέρω , αν έχουν απομείνει αναγνώστες σ’ αυτό το μπλόγκ αλλά ας κάνω μια σύνοψη των καλοκαιρινών εμπειριών, που δεν ήταν κι άσχημες.

Καταρχάς κάναμε διακοπές έξυπνες. Δηλαδή χωρίς πολλά λεφτά. Μια παρέα , που στην πορεία μεγάλωσε, νοικιάσαμε για 2 μήνες ένα μεγάλο σπίτι σε παραθαλάσσιο χωριό. Το χρησιμοποιήσαμε ο καθένας ανάλογα με τον χρόνο , που είχε ελεύθερο βάζοντας πρόγραμμα. Εγώ έκατσα 1 δεκαήμερο τον Ιούλιο και 2 βδομάδες τον Αύγουστο. Μου κόστισε όσο θα πλήρωνα μια βδομάδα σε ξενοδοχείο. Τριγύρω είχε παραλίες θεϊκές , οργανωμένες και μη, ένα δασάκι, καλοκαιρινά ταβερνάκια και μέρη για περπάτημα.

Τέλη Ιουλίου στο μπαράκι του κάμπινγκ που υπήρχε κοντά, γνώρισα μια κοπέλα σκέτη οπτασία με την οποία καταλήξαμε να κολυμπάμε μισοζαλισμένες τα μεσάνυχτα. Βρεθήκαμε την επομένη , πήγαμε πάλι για μπάνιο και ως το βράδυ το γλείψαμε το παγωτό ως το ξυλάκι.

Τις πρώτες τρεις μέρες η φάση είχε μια ισορροπία . Οχτώ ώρες ύπνο , οχτώ ώρες θάλασσα κι οχτώ ώρες πήδημα και χαμουρέματα. Την τέταρτη μέρα μίλησε.

Ήμασταν ξαπλωμένες στην άμμο ,πέρασε ένα παιδί μελαμψό που πούλαγε νερά και την ακούω να λέει: «Ξέρεις , εμάς τους Έλληνες μας φορολογούν άγρια ενώ στους λαθρομετανάστες χαρίζουν 50 χιλιάδες άτοκα, για να ανοίξουν επιχειρήσεις. Χωρίς χαρτιά χωρίς τίποτα».

                

Έμεινα εμβρόντητη. Κοίταξα απέναντι στον ορίζοντα. Μες στο συννεφάκι φάνηκε ένας παππούλης με άσπρα μαλλιά και γένια σαν αυτόν και με κοίταξε αυστηρά λέγοντας : «Πηδιέσαι με χρυσαυγήτισσα , μωρή; Εκεί έφτασε η χάρη σου; Ου , να μου χαθείς, παλιολεσβία!» . Είπα μέσα μου «δεν χαλάω τις διακοπές μου».Την κοίταζα  σιωπηλή από την κορφή ως τα νύχια ενώ εκείνη συνέχιζε να λέει μαλακίες για πρόσφυγες και μετανάστες. Πόδια υπέροχα, κωλαράκι τσουπωτό, βυζάκια χάρμα οφθαλμών, χείλια για ρούφηγμα. Τι σκατά να πήγε λάθος στην υπόλοιπη διαδικασία;

Δεν είπα τίποτα. Τις επόμενες μέρες δεν πήγαινα στο κάμπινγκ και γενικά προσπαθούσα να την αποφύγω. Όταν τηλεφωνούσε, έλεγα πως εχω δουλειά. Δυστυχώς συναντηθήκαμε στο μίνι μάρκετ. Ρωτούσε ,γιατί εξαφανίστηκα κι αν έκανε κάποιο λάθος. Προφασίστηκα πως βιάζομαι . Επέμενε.

Της είπα τότε , «Κοίτα , βασικά είμαι Αλβανίδα. Το έψαξα. Είχες δίκιο. Δίνουν όντως 50 χιλιάρικα. Μιλάω αυτές τις μέρες με συγγενείς από Τίρανα. Κανονίσαμε να έρθουν καμιά εικοσαριά. Υπολογίζουμε να πάρουμε ένα εκατομμύριο. Μετά θα κάνουμε ό,τι εσείς οι Έλληνες. Ξέρεις. Ανοίγουμε μια επιχείρηση , προσλαμβάνουμε με 480 ευρώ μισθό , τους πληρώνουμε άμα κι όποτε θέλουμε, και σε ένα χρόνο βαράμε πτώχευση.  Και μετά πάμε Αλβανία να ζήσουμε πλούσια». Θαρρώ η όψη της έγινε σαν τη δική μου , όταν έλεγε τις παπαριές για λεφτά που χαρίζουν σε ξένους. Δε με ξαναενόχλησε πάντως το κορίτσι.

Οι υπόλοιπες μέρες πέρασαν τέλεια αλλά χωρίς σεξ. Έτσι είναι η ζωή, δεν μπορείς να τα έχεις όλα.  Διάβασα 4 βιβλία, πήγαμε με την παρέα για ψάρεμα με βάρκα , κάναμε καταδύσεις , μαγειρεύαμε απίστευτα φαγητά αυτοσχεδιάζοντας (δοκιμάστε παλαμίδα με πατάτες ,κολοκυθάκια και ντομάτα στο φούρνο) και παίζαμε beach τάβλι με τις ώρες.  Παρατηρώντας γενικώς τους γύρω μου, νομίζω πως όσοι δεν είχαν I phone, είχαν τις ωραιότερες και πιο ζωντανές εμπειρίες. Αυτά. Και δε λέω «καλό χειμώνα».

135. "Και βουνό και θάλασσα"

Πιάνεις λοιπόν σήμερα 5 τυχαία άτομα. Στη δουλειά ,στην καφετέρια, στην παραλία.

Και ρωτάς σε ανύποπτο χρόνο:

 «Ποιο είναι το πρώτο που σου ‘ρχεται στο μυαλό ακούγοντας τη λέξη Ορλάντο;»

-Ποδοσφαιριστής;  (απολογείται χαζογελώντας,  δεν ξέρει από ποδόσφαιρο)

- Μμμ..δεν ξέρω.  (κοιτά το ταβάνι μπας κι έρθει η επιφοίτηση αλλά δεν…) 

- Τραγούδι από τα 80’s!  (με εμφατική βεβαιότητα και ψάχνει για το ρυθμό)

-Βιρτζίνια Γουλφ. ( Χαλαρά η απάντηση. Αχ , πώς φαίνονται οι σπουδαγμένες.. )

- Πόλη των ΗΠΑ. ( και μετά σιωπή) 

Αυτές ήταν οι απαντήσεις. Λοιπόν μάντεψε ,τι. Κανείς δεν είναι  Gay ή Λεσβία. Είτε σήμερα , έναν μήνα μετά, είτε μετά από έναν χρόνο, το Ορλάντο δεν κάνει κλικ. Δεν τους αφορά. Ναι , έτσι απλά. Τι δεν καταλαβαίνεις; Δεν τους αφορά! Τι κι αν πέθαναν 49 άνθρωποι κι αν τραυματίστηκαν άλλοι τόσοι. Δεν το κοινοποίησαν «οι φίλοι» του facebook. Κι απ’ τα μπλογκς ή τα κανάλια , ελάχιστες γραμμές αφιερώθηκαν .

Ρώτα ύστερα για το Σαρλί .Ξέρουν και λεπτομέρειες. Το Ορλάντο έπαψε να συζητιέται ακόμη και στα αμερικάνικα media μετά από 10 μέρες. Έγιναν κάποια ρεπορτάζ σε εφημερίδες και κανάλια αρχικά αλλά είναι οι εκλογές στη μέση και το θέμα επηρεάζει τα κουκιά. Δεν ξέρουν, αν συμφέρει να χαρακτηριστεί τρομοκρατία του isis ή πράξη καταπιεσμένου ομοφοβικού . Γι’ αυτό τα έκαναν χαρμάνι, που ικανοποιεί όλους κι ανάθεμα αν βρεθεί  άκρη.

Έτσι έχουν τα πράγματα. Έτσι, για να ξέρεις , πόση βαρύτητα έχουν θέματα που αφορούν στον Λοατ κόσμο. Παρόλη την πρόοδο, που έχει γίνει. Είμαστε παρίας . Και ανάμεσά μας ,υποομάδες, που έχουν να κάνουν με καταγωγή , φύλο, θρησκεία . Οι μειονότητες μες στη μειονότητα.

Σκέφτομαι, αλήθεια , πόσο θυμό κι εσωτερική σύγκρουση κρύβει το μυαλό αυτών των ανθρώπων γύρω μας. Πότε θα καταλάβουμε πως η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα δεν είναι προσωπικό θέμα; Πως είναι κατεξοχήν πολιτικό; Μιλάμε για πολυπολιτισμικότητα , αποδοχή διαφορετικότητας, αλλά όταν δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες , ίσα δικαιώματα, εκπαίδευση , σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και πολιτικές ενσωμάτωσης , γεννιέται  θυμός. Μίσος. Βία.

 -«Αλήθεια, υπάρχουν τσιγγάνες λεσβίες;» Το ερώτημα που έγραψα πριν λίγο καιρό δεν ήταν τυχαίο. Και γυναίκα και Τσιγγάνα και λεσβία… Θυμάμαι τη φράση από την ταινία του Κούτρα: «Και Αλβανός και πούστης- και βουνό και θάλασσα».

-Αλήθεια , πόσες δουλειές πήρε ως ηθοποιός η Μίνα Ορφανού , μετά το α’ βραβείο γυναικείου ρόλου ;

Υγ : Δοκίμασε  ύστερα απ’ τις απαντήσεις να πεις, τι έγινε στο Ορλάντο και δες τα ειρωνικά βλέμματα ή τις αντιδράσεις: « Εδώ πεθαίνουν χιλιάδες παιδάκια κάθε μέρα από πείνα»…Έτσι , για να ξέρεις , πού βρισκόμαστε ,τι στόχο πρέπει να έχουν τα  prides  και διάφορες δράσεις και τι προβάλλεται  στην τελική.

134. Το κόκκινο

 Το καλοκαίρι ξεκίνησε όμορφα! Ανακάλυψα και μια παραλιούλα απόμακρη, ιδανική για βουτιές .Το παράξενο τις προάλλες ήταν πως, ψάχνοντας για τα μπανιερά μου, βρήκα ένα κόκκινο μαγιό, ενώ τα δικά μου είναι πάντα μαύρα… «Μέγας είσαι κύριε και θαυμαστά τα έργα σου!», μονολόγησα.  

Μετά θυμήθηκα πως πέρσι στο σώσμα του θέρους , είχα μιαν απρογραμμάτιστη επίσκεψη. Είχε έρθει για Σαββατοκύριακο, να ξεχαστεί και να την παρηγορήσω, γιατί μόλις είχε χωρίσει. Αλήθεια ,γιατί χωρίζουν οι άνθρωποι μετά από διακοπές; Τέλος πάντων, ήμουν κι εγώ πεσμένη κι η παρέα θα μου έκανε καλό. Όντως , περάσαμε ωραία. Έκτοτε ψιλοχαθήκαμε. Είναι η δουλειά της ,είναι κι η απόσταση..

Τηλεφώνησα: «Έχω το μπικινάκι σου. Ιδού η πρόφαση για ολιγοήμερες διακοπές. Πότε θα έρθεις;». Η απάντηση κοφτή, με εμφανή ένταση: «Τα ξαναέφτιαξα με την Α. Δεν θέλω να καταλάβει κάτι ». Έμεινα για λίγο αμίλητη. Να λοιπόν , γιατί η επαφή μας περιορίστηκε στα «χρόνια πολλά» τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.

 

 «Τι να καταλάβει; Τι  εννοείς», ψέλισσα σαν αφελής. Σιωπή για λίγα δεύτερα κι ύστερα χείμαρρος: «Δεν είπα πως είχα έρθει κι αν το μάθει τώρα, θα της φανεί περίεργο, που δεν το ανέφερα, θα υποψιαστεί πως κάτι έγινε μεταξύ μας, θα αρχίσει τις ερωτήσεις και θα γίνουμε χάλια, γι’ αυτό , άστο. Αν βρεθούμε, μην της πεις πως ήρθα σπίτι σου πέρσι τον Αύγουστο. Και το μαγιό, πέτα το καλύτερα.Μου υπόσχεσαι ;» Και στο τέλος μου πέταξε κι ένα «Σε σκεφτόμουν, ξέρεις».

Γέλασα, διαβεβαίωσα πως θα πετάξω το μαγιό κι ευχήθηκα καλό καλοκαίρι.

Λεσβίες… Μα, πότε θα εξελιχθούμε σ’ αυτόν τον τομέα;

133. Brexit

Λοιπόν η Μεγάλη Βρετανία αποφάσισε να βγει από το «κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι». Χτες πρωινιάτικα μου γεννήθηκε η επιθυμία να ξεκινήσω τη μέρα με ένα full British breakfast, που όταν το ‘φαγα πρώτη φορά στο Λονδίνο, ήθελα να ξανακοιμηθώ για 14 ώρες. Στην Ελλάδα όμως με 32 βαθμούς, δε λέει, πας για καρδιακό.

Φυσικά στη Βρετανία δεν έλαβε χώρα η μαλακία που ζήσαμε εδώ πέρσι , δηλαδή δημοψήφισμα σε μια βδομάδα και με ερώτημα , που δεν είχε νόημα. Γιατί αν είχε, ο Τσίπρας έπρεπε να παραιτηθεί ή να βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως καλή ώρα τα Εγγλεζάκια.

Οι Βρετανοί ρώτησαν ευθέως : Μέσα ή  Έξω; Και ο κόσμος  απάντησε «Out!».

Για  μήνες αναλυτές ,δημοσιογράφοι, πολιτικοί, εξέθεταν απόψεις και τα επιχειρήματά τους. Νορμάλ πράματα. Τις τελευταίες μέρες όμως , έπαθαν όλοι –κι από τις δύο πλευρές- σύνδρομο Λαφαζάνη, Βούλτεψη και Άδωνη. Βγήκε κι ο Τουσκ κι είπε το ανεπανάληπτο , πως ένα Brexit “Θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του δυτικού πολιτισμού” κι έδεσε το σιρόπι. Όπως Ελλάντα ένα πράμα! 

Καλά, γιατί μιλάν οι Βρυξελλιώτες , όταν ψηφίζουν οι λαοί; Δεν κατάλαβαν ακόμη, πώς εξελίσσεται το πράγμα, όταν μιλάνε; Αλλά κι αυτές οι κυβερνήσεις τι τα θέλουν δημοψηφίσματα και εκλογές; Να μας  διορίζει η Μέρκελ , ο Σόιμπλε ή ο Σούλτζ έναν ανθύπατο εκεί πέρα ,να μη χάνουμε και τα μπάνια μας. Ή να ακυρώνεται 

 αυτομάτως το αποτέλεσμα, αν δεν αρέσει . Ουφ !

Τέλος πάντων εκεί που ήθελα να καταλήξω είναι πως , υπάρχουν και εις τας Ευρώπας  κωλόχαρτοι. Πολιτισμένοι όμως! Το τελευταίο 20ήμερο τα αγγλικά μέσα έπαιξαν ό,τι τρομολάγνο δεν σκέφτηκε ο σκάι και το μέγκα! Σε βαθμό που οι ψηφοφόροι του Brexit, άρχισαν να τρολάρουν με θεϊκά  memes, που λες και τα έγραψαν Έλληνες. Οι δε πολιτικοί ,που ήταν υπέρ του IN , έδωσαν τα ρέστα τους!

Το πιο ωραίο , αν πράγματι το είπε ο Κόρμπιν των Εργατικών, είναι αυτό! «Δεν μπορείς να είσαι λεσβία ή gay,αν η Βρετανία βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση». Καλά είναι δυνατόν να ειπώθηκε κάτι τέτοιο στην Αγγλία; Που οι μισοί αρχηγοί κομμάτων είναι ανοιχτά gay; Ελπίζω να ήταν κακή απόδοση των λεγομένων του.

Οκ, όλοι ήθελαν να εκμεταλλευτούν τις ψήφους των ΛΟΑΤ. Και πρώτος ο Μπόρις Τζόνσον. Εδώ και 1 μήνα όμως πλήθαιναν τα άρθρα ( εδώ, εδώ κι εδώ μερικά)  που ανέλυσαν ,τι θα συμβεί στους ΛΟΑΤ, αν ψηφίσουν Brexit. Λιμός και καταποντισμός, αδερφές μου!

Σοβαρά τώρα, δεν ξερω, πώς θα εξελιχθεί αυτό το αποτέλεσμα.  Οι Βρυξελιώτες παριστάνουν τις σκληρές γκόμενες. Κι απ’ την άλλη κοιτάνε, μήπως θα μπορούσε να Τσιπροποιηθεί η φάση , κοινώς kolotoumpa! Το παλεύουν με χίλιους τρόπους. Και δω φαίνεται, πόσο χέστηκαν. Όμως τόσο οι εγχώριοι ,όσο και οι έξωθεν μενουμευρωπίτες δεν έχουν καταλάβει κάτι: Οι Βρετανοί δεν είναι Έλληνες. Και η Μεγάλη Βρετανία δεν είναι Ελλάδα.

Και τέλος τέλος, όταν η ίδια η μητρόπολη του νεοφιλελευθερισμού λέει out, γιατί  ως χώρα έχει άλλα συμφέροντα , δεν γίνεται αντιληπτό, πως είναι αδύνατον να μεταβληθούν όλοι οι ηγέτες σε πουτανάκια της Μέρκελ; Τους πήρανε χαμπάρι πια ,δεν ακούνε τα γέλια;                          

132. Κουίζ

Έφτιαξα ένα μικρό κολλάζ εμπνευσμένη από το... πνεύμα της ημέρας. Κουίζ:

Σε ποια από τις 4 φωτογραφίες απεικονίζεται Πρόεδρος ευρωπαϊκής χώρας;

131. Λεσβίες Μουσουλμάνες (2)

Γυναίκες επιτυχημένες κι ευτυχισμένες.  Γυναίκες που μεγάλωσαν στα αυστηρά πλαίσια των μουσουλμανικών αρχών της οικογενειάς τους ή σε μουσουλμανικές χώρες αν και οι ίδιες δεν ακολουθούν το θρήσκευμα αυτό. Όμως κοίταζαν ψηλά και πέρα από αυτά τα πλαίσια. Όπως η παρακάτω.

Στο βίντεο περιγράφει πώς έκανε το coming out της μέσα στο χώρο του εργαστηρίου , όπου εργαζόταν. Μιλά σε ένα από τα συμπόσια του National Organization of Gay and Lesbian Scientists and Technical Professionals, (Ναι υπάρχει τέτοιος οργανισμός από το 1983 με εκατοντάδες μέλη κι αξίζει να δείτε τις δράσεις του μέσααπό το site ) τότε που δεν την ήξερε κανείς.  

 Σήμερα την ξέρουν όλοι ως την Nergis Mavalvala , τη λεσβία αστροφυσικό , που συμμετείχε στην ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων.Μια γυναίκα με χιούμορ , ζωντάνια και περηφάνεια για αυτό που είναι και γι’ αυτό που κάνει στη δουλειά της. ( Αξίζει να ακούσετε από το 22:00 ως το τέλος το βίντεο).

Διόρθωση : Η Nergis Mavalvala δεν είναι Μουσουλμάνα. Η οικογένειά της ανήκει στους Ζωροάστρες  , μια θρησκευτική μειονότητα.  Είχα διαβάσει για την Πακιστανή λεσβία που επιβεβαίωσε τη θεωρία του Αϊνστάιν και συμπέρανα –λανθασμένα- πως είναι Μουσουλμάνα χωρίς να προσέξω το θρήσκευμά της. Απολογούμαι. 

Γυναίκες που δεν φοβήθηκαν να πειραματιστούν , να ρισκάρουν να αλλάξουν τα «δεδομένα» της ζωής τους. Αυτά που λέμε όλοι πως «δεν αλλάζουν με τίποτα». Όπως η δεύτερη.Με το χιούμορ , όπως λέει , κατάφερε να επιβιώσει. Κι αυτό έκανε επάγγελμά της ενώ ξεκίνησε να σπουδάσει Νομικά       

Είναι η Fawzia Mirza, πακιστανικής καταγωγής,  κωμικός , ηθοποιός και συγγραφέας . Στην ομιλία της περιγράφει πώς στο 3ο έτος της Νομικής ανακάλυψε πως της αρέσει η υποκριτική και να κάνει τους άλλους να γελούν. Σατιρίζει τις αντιδράσεις της οικογένειάς της , όταν έκανε το coming out της αλλά και της gay community , όταν πρωτοπήγε σε μπαρ με ερωτήσεις του τύπου: «Είσαι σίγουρη πως είσαι λεσβία; Δεν μοιάζεις με λεσβία. Δεν έχω ξανασυναντήσει μουσουλμάνα λεσβία ως τώρα». Και απαντούσε στις ερωτήσεις αυτές : « Βασικά , είμαι 50% μουσουλμάνα και 50% λεσβία».

Φέτος ,όταν ο Τραμπ δήλωσε πως ,όταν γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ θα απελάσει όλους τους Μουσουλμάνους , δημιούργησε μια περσόνα που ονομάζεται Αήσια Αλί Τραμπ, την Μουσουλμάνα εξώγαμη κόρη του Donald Trump. Το κωμικό βιντεάκι που κυκλοφόρησε είναι όλα τα λεφτά! Η Fawzia σε μια υποθετική συνέντευξη ως κόρη του Donald Trump σατιρίζει τα στερεότυπα της ισλαμοφοβίας , που θέλουν όλους τους μουσουλμάνους  τρομοκράτες.

--Φυσικά υπάρχουν εξτρεμιστές και τρομοκράτες ισλαμιστές , που διέπραξαν δολοφονίες. Αμέτρητα εγκλήματα. Ειδικά εναντίον μας. Εναντίον ανθρώπων που απλώς γεννήθηκαν διαφορετικοί.  Αλλά πόσες χιλιάδες είναι οι εξτρεμιστές ανάμεσα στο 1 δισεκατομμύριο Μουσουλμάνων που ζουν στον Πλανήτη; Και πόσες ευκαιρίες είχαν αυτοί οι άνθρωποι να δουν τη ζωή διαφορετικά; Τα αφιερώματά μου στις λεσβίες Μουσουλμάνες σε αυτό ακριβώς στοχεύουν. Να δούμε πώς κατάφεραν αυτές οι γυναίκες, που αν και μεγάλωσαν με τις αρχές του Ισλάμ,  κατάφεραν να προσπεράσουν το σκοτάδι . Και να καταλάβουμε πως η λύση δεν είναι να απελάσουμε, να περιορίσουμε ή ..μειώσουμε τους Μουσουλμάνους. Αλλά να ανοίξουμε τις κοινωνίες μας. Να προσφέρουμε ευκαιρίες και εκπαίδευση. Και να ρίχνουμε λιγότερες «πολιτισμένες» βόμβες στις «απολίτιστες» χώρες τους.  

Υγ . Καύσωνας. Αύριο ξεκινάω τα μπάνια. Σήμερα ξεκίνησα τα παγωτά. Καλό μας καλοκαίρι.

130. Λεσβίες Μουσουλμάνες

Λεσβίες μουσουλμάνες. Ζουν σε δυτικές κοινωνίες . Ευτυχισμένες γυναίκες.  Δεν έχουν απωθημένα. Δεν μισούν αλλόδοξους. Δεν κάνουν κακό στον εαυτό τους και σε άλλους. Αν τις ακούσουμε ,  καταλαβαίνουμε, τι κάνει τη διαφορά. Παραμένουν θρησκευόμενες Μουσουλμάνες αλλά αποδέχτηκαν τον εαυτό τους. Η οικογένεια στάθηκε πλάι στο κορίτσι ερμηνεύοντας με άλλο τρόπο το Κοράνι. Όπως πολλοί Χριστιανοί ερμηνεύουν με άλλο τρόπο τη βίβλο.  Ενσωματώθηκαν. 

 Η πρώτη είναι γνωστή κωμικός και ηθοποιός και μαζί με τον πατέρα της , μιλά για την σεξουαλικότητά της. Αφηγείται το, πώς μίλησε στον πατέρα της για το ότι της αρέσουν οι γυναίκες. Ο πατέρας παρέστη  στον γάμο της με την αγαπημένη της. Βλέπουμε σκηνές από τον γάμο και τις ευχές του πατέρα. 

Η δεύτερη , εκπαιδευτικός και συγγραφέας του βιβλίου «Αλλάχ, ελευθερία και αγάπη» λέει πως όταν έκανε coming out στη μητέρα της , εκείνη απάντησε : «Είσαι κόρη μου. Η αγάπη μου για σένα είναι αδιαπραγμάτευτη». 

                                

Τυχερές γυναίκες ή απλά γονείς που αφομοίωσαν τις αξίες της ελευθερίας; Η οικογένεια. Ο πατέρας και η μητέρα. Αυτοί μήπως κάνουν τη διαφορά;

Οι κοινωνίες μας, οι πολιτισμένες δυτικές κοινωνίες , δεν κατάφεραν να ενσωματώσουν  όλους τους μετανάστες από Αφρική και Ασία. Δεν τους εκπαίδευσαν.

Στην Αγγλία υπάρχουν γονείς που κάνουν στα κοριτσάκια τους κλειτοριδεκτομή. Και το κράτος το ανέχεται. Από σεβασμό  στη θρησκεία τους;

Στην Ελλάδα τα κοριτσάκια των Τσιγγάνων , Ρομά κατά το ευρωπαϊκότερον , τα παντρεύουν από τα 13 διακόπτοντας την σχολική τους εκπαίδευση. Και το κράτος το ανέχεται. Από σεβασμό στην κουλτούρα τους;

Αλήθεια υπάρχουν λεσβίες Τσιγγάνες; Ή είναι σαν τη Βόρειο Κορέα , που δεν υπάρχει καν ο όρος ομοφυλόφιλος ;

ΥΓ : Δεν θρησκεύομαι. Από τη στιγμή που οι θρησκευόμενοι δεν μου στερούν ελευθερίες, δεν επεμβαίνουν στη ζωή μου, δεν διαχωρίζουν ανθρώπους σε ανώτερους και κατώτερους και δεν στρέφονται βίαια εναντίον άλλων , ας πιστεύουν και στον θεό Απόλλωνα ή στην Άρτεμη.

Πόσο δύσκολο είναι τελικά οι πιστοί να ερμηνεύουν τα ιερά τους βιβλία με έναν πιο ουμανιστικό τρόπο; Πόσο δύσκολο είναι οι γονείς να αγαπούν και να αποδέχονται τα παιδιά τους; 

129. Λέξεις κλειδιά..

Γύρισα Κυριακή βράδυ κουρασμένη . Είχα σκοπό να γράψω για το athens pride, να βάλω φωτογραφίες και να διηγηθώ 2 αστεία περιστατικά. Είχα να πάω 4 χρόνια και διασκέδασα με φίλους. Ανοίγοντας το λαπτοπ και διαβάζοντας τις ειδήσεις πάγωσα.

 Η σφαγή στο Ορλάντο…50 νέοι άνθρωποι , που πήγαν να διασκεδάσουν ,έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες ενός ατόμου, που έδρασε μόνος. Θλίψη και οργή .

Χτες και σήμερα διάβασα άρθρα και αναλύσεις από ελληνικά μέσα. Πολλά ήταν ατυχή , διότι κάποιοι βιάστηκαν να πάρουν θέση.  Χωρίς να ξέρουν, αν ήταν τρομοκρατική ενέργεια ή μαζική δολοφονία ενός διαταραγμένου ψυχοπαθή. Κάποιοι έγραψαν και για τους πρόσφυγες-απειλή , που είναι μουσουλμάνοι κι έρχονται στην Ευρώπη...

Στην Εγκληματολογική Ψυχολογία οι δράστες ανθρωποκτονίας, που δρουν μόνοι,  διαχωρίζονται σε  3 κατηγορίες : Είναι οι κατά συρροή δολοφόνοι (serial killers), οι  μαζικοί δολοφόνοι (mass killers) και οι εν βρασμώ δολοφόνοι (spree killers). Όταν συμβαίνει μια ανθρωποκτονία με πρόθεση , η αστυνομία το πρώτο πράγμα που κάνει, είναι να φτιάξει το προφίλ του δράστη. Ρωτά οικείους , αυτόπτες μάρτυρες, συμμαθητές, γείτονες , πρώην σχέσεις.

Σήμερα γράφτηκε πως σύμφωνα με μαρτυρίες, ο δολοφόνος ήταν θαμώνας στο pulse , στο gay bar , που έγινε το μακελειό. Είχε , λένε , χρησιμοποιήσει και εφαρμογές για να κάνει γνωριμίες με άντρες. Να, γιατί σε τέτοια φρικτά συμβάντα δεν πρέπει να προτρέχουμε και να χρωματίζουμε. Νομίζω επίσης πως η λέξη-κλειδί σε όλα όσα διάβασα, είναι η λέξη «πατέρας». Δεν θα γράψω τίποτα άλλο για το Ορλάντο. Είναι και οι πολιτικές συγκυρίες στη μέση, που κάνουν σκατά όλο το θέμα. Κρίμα στα παιδιά…

Να θυμίσω πως αυτό δεν είναι το πρώτο περιστατικό μαζικής δολοφονίας εναντίον ομοφυλόφιλων. Στην Αμερική πάλι ,το 1973 , ένα μικρό gay bar της Νέας Ορλεάνης , το UpStairs Lounge, που βρισκόταν στη Γαλλική συνοικία , τυλίχτηκε στις φλόγες. Ήταν εμπρησμός. Πέθαναν 32 άνθρωποι που δεν μπορούσαν να διαφύγουν , περικυκλωμένοι από τις φλόγες. Η εποχή ήταν δύσκολη για τους gay και οι άνθρωποι κρύβονταν. Πολλοί  νεκροί δεν αναγνωρίστηκαν, γιατί δεν είχαν μαζί τους στοιχεία ταυτότητας. Οι κατηγορίες αποδόθηκαν σε έναν σαματατζή της περιοχής , που τον είχαν διώξει από το μπαρ λίγες ώρες πριν. Ήταν ομοφυλόφιλος…

Θα κλείσω με μια υπερβολή και παρακαλώ συγχωρήστε με. Αν συνέβαινε κάτι παρόμοιο σε μια συγκεκριμένη πόλη της Β. Ελλάδας, που έχει πολλούς πρόσφυγες αυτή την περίοδο , μουσουλμάνοι όλοι τους , το μυαλό μου δεν θα πήγαινε σε Τζιχαντιστές  ούτε σε ακροδεξιούς φασίστες . Θα πήγαινε στον Γιάννη. Ο Γιάννης είναι ομοφυλόφιλος. Δεν χάρηκε ποτέ του τον έρωτα με άντρες –τον έρωτα που λαχταρά βαθιά μέσα του- και ποτέ δεν παραδέχτηκε πως είναι gay. Πριν 4 χρόνια παντρεύτηκε. Για χάρη της μάνας του. Από τότε έχασε καμια 20αριά κιλά. Σαν σκελετός έχει γίνει. Δείχνει ευγενικός και χαμηλών τόνων. Είναι καλός στη δουλειά του, λένε. Χαμογελαστός πάντα.  Μόλις όμως ακούσει για gay pride και σύμφωνο συμβίωσης τα μάτια του γυαλίζουν. Μέχρι και σάλια πετάγονται από το στόμα του καθώς μιλά με μίσος για τις «πουστάρες που θέλουν να κάνουν και οικογένεια». Για αυτούς δηλαδή που τολμούν και κάνουν αυτό που εκείνος δεν τόλμησε. Για χάρη της μάνας του…

128. Λεσβίες και Gay θρησκευόμενοι

Το γαρ πολύ του ίντερνετ γεννά παραφροσύνη . Βρήκε , λέει, ο  Αμβρόσιος Καλαβρύτων «κατά την επίσκεψήν του εις το διαδίκτυον» αφίσα που διαφημίζει το pride της Θεσσαλονίκης. Είδε ,λέει τον εσταυρωμένο στην αφίσα. Μετά , κατά τη χριστιανική συνήθειά του , έριξε ένα τσουβάλι βρισιές και τράβηξε και μια μήνυση κατά παντός υπευθύνου .

Έλα όμως που μπέρδεψε τις αφίσες κι αυτή που τον έθιξε δεν έχει καμία σχέση με το Thessaloniki pride.  Έπαθε Άδωνη ο παπάς! Αμ , τι τα θέλει τα σερφαρίσματα «άγιος» και γέρων άνθρωπος, αφού ...δεν καταλαβαίνει Χριστό; Σε λίγο θα κάνει και retweets τις «ειδήσεις» από το luben.tv ή το κουλούρι. 

 Αυτή την αφίσα μήνυσε ο παπάς ---------------------------------> 

<--------Αυτή είναι η αφίσα των διοργανωτών  

Πέρα από την πλάκα του θέματος σκεφτόμουν πως οι άνθρωποι που είναι πιστοί ,θα πρέπει να αντιμετωπίζουν πολλά ζητήματα . Εννοώ τους gay και τις λεσβίες που είναι θρησκευόμενοι . Δεν είναι κι εύκολο να είσαι ομοφυλόφιλος, να έχεις εσωτερικεύσει  ένα πνευματικό βίωμα και να ακούς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς από εκπροσώπους της θρησκείας σου. 

Εμένα ο ύψιστος ,αφού μου πρόσφερε το δώρο της ζωής , το προνόμιο να είμαι γυναίκα(ναι, ομολογώ την αμαρτία μου, έχω φύλο) την ευλογία να είμαι λεσβία, μου χάρισε και την ελευθερία να αμφισβητώ την ύπαρξή του. Τι γίνεται όμως με τους gay και τις λεσβίες που είναι πιστοί ορθόδοξοι; Δεν ήταν μόνο ο Χριστιανόπουλος του κατηχητικού. Πολλοί  gay και λεσβίες , πιστεύουν. Δεν ξερω πώς καταφέρνουν και βρίσκουν  ισορροπία , αλλά δεν θα ήθελα να βρίσκομαι στη θέση τους. Πολλές ενοχές , μπερδέματα, εσωτερικές διαμάχες κι εκλογικεύσεις  , που δεν χρειάστηκε να κάνω. 

Σε άλλα δόγματα , όπως οι προτεστάντες, υπάρχει μια ανοιχτότητα και το θέμα της ομοφυλοφιλίας συζητιέται σε άλλες βάσεις. Υπάρχουν κι εκκλησίες που δεν ρίχνουν κατάρες σωρηδόν δηλαδή. Πολλοί ιερείς σε άλλες χώρες ,λένε ανοιχτά πως είναι gay και υπάρχουν εκκλησίες που όχι μόνο δέχονται ζευγάρια ομοφυλόφιλων αλλά έχουν δημιουργηθεί κοινότητες , όπου οι ομοφυλόφιλοι πιστοί συναντιούνται , συζητούν , προσεύχονται και κάνουν ό,τι κάνουν οι θρησκευόμενοι τελοσπάντων. Βρίσκουν δηλαδή μια παρηγοριά και πνευματικότητα στην εκκλησία τους οι άνθρωποι κι αφού το έχουν ανάγκη και δεν στρέφονται εναντίον άλλων, δικαίωμά τους.

Η ορθόδοξη εκκλησία είναι αλλιώς. Με την ομοφυλοφιλία πάνε πακέτο τα Σόδομα, τα Γόμορρα, «ο θεός θα μας κάψει» και δεν συμμαζεύεται. Τουλάχιστον αυτό γίνεται στην Ελλάδα , ασφαλώς και στη Ρωσία , που με νόμο οι ομοφυλόφιλοι διώκονται , κρύβονται και λοιδορούνται σαν τους… πρώτους χριστιανούς.  Δεν ξέρω τι γίνεται σε Μολδαβία, Ουκρανία , Βουλγαρία και λοιπές ορθόδοξες χώρες.

Το ενδιαφέρον όμως , κοινωνιολογικά τουλάχιστον, είναι πως πολλοί ορθόδοξοι που ζουν σε δυτικές χώρες , προφανώς επηρεασμένοι από το ευρύτερο ανοιχτό περιβάλλον, δεν έχουν θέμα να δηλώνουν και πιστοί και ομοφυλόφιλοι. Ασχολούνται με τηνπολιτική, δημιουργούν κοινότητες ,  φτιάχνουν ιστολόγια, σελίδες στο Φέισμπουκ και φόρουμ. Λέτε να δούμε μελλοντικά και στην Ελλάδα θρησκευόμενους  «οπαδούς της ανωμάλου σαρκικής συνάφειας» (βλέπε ομοφυλόφιλους κατά Αμβρόσιον) να δραστηριοποιούνται έτσι; 

127. cult lesbian diva

Το όνομά της δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στην Ελλάδα. Ίσως επειδή στη χώρα μας δεν είχαμε ανάπτυξη της περφόρμανς των καμπαρέ, με έμφαση στην τέχνη. Στην Ελλάδα τα καμπαρέ κατά τη δεκαετία του ’50 και ’60 συνδέθηκαν με τον αμερικάνικο στόλο και την αμαρτωλή Τρούμπα. Μετά χάθηκαν. Κάποια στοιχεία τους , που έχουν να κάνουν με την τέχνη ενσωματώθηκαν στην επιθεώρηση.

Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αντίθετα , όχι πως η ελευθεριότητα δεν ήταν ένα από τα στοιχεία που χαρακτήριζαν τα καμπαρέ, αλλά στα μαγαζιά εκείνα αναδείχτηκαν εκπληκτικά ταλέντα.  Εκθαμβωτικά κοστούμια, χορός , τραγούδι, μίμηση, φαντασμαγορικά shows, καυστική σάτιρα και χιούμορ . Στα καμπαρέ γεννήθηκαν η Εντίθ Πιαθ , η Νίνα Σιμόν.  Ένα από τα είδη που καλλιεργήθηκε , είναι και το σημερινό drag show. Αυτά με την ιστορία. Πάμε στο σήμερα. 

Ούρσουλα Μαρτίνεζ. Αγγλο-Ισπανίδα στην καταγωγή αλλά γεννήθηκε , μεγάλωσε και σπούδασε στο Λονδίνο. Προκλητική. Αισθησιακή. Ταλεντάρα. Λεσβία. Θεά. Με κεφαλαίο το θήτα , παρακαλώ. Δεν κάνει απλά στρηπτήζ. Δεν είναι απλά κωμικός. Δεν χορεύει απλά. Δεν παρουσιάζει απλώς κάποια μαγικά τρικ. Δεν ανήκει σε ένα είδος τέχνης. Έχει δημιουργήσει το είδος τέχνης που φέρει το όνομά της: Ursula Martinez show! Η απόλυτη cult ντίβα!  Όλη η παρουσία της εμπεριέχει ένα μείγμα ειρωνείας ,χιούμορ, έντασης, χαράς. Ένα πανόραμα αισθήσεων! Οι εκφράσεις του προσώπου της , όταν χορεύει ή παρουσιάζει τα «μαγικά της» είναι απίστευτες. Λες και αναδύθηκαν από πίνακες του Λωτρέκ.

Δεν διστάζει να διαφημίσει το show της βγαίνοντας γυμνή με πλακάτ στο Σόχο. Υπάρχει ένα νούμερο σε πίστα ενός λονδρέζικου μπαρ , όπου ενώ χορεύει , με το τσιγάρο της βάζει φωτιά στο εσώρουχό της και εμφανίζεται το…περιεχόμενο. Σε άλλο show , αυτό για το οποίο έχουν γραφτεί διθύραμβοι κριτικής , το Hanky Panky, ενώ έχει βγάλει όλα τα ρούχα της χορεύοντας , στο τέλος αποκαλύπτει  το χαμένο μαντηλάκι  βγάζοντάς το από τα απόκρυφα σημεία της. Αυτά, σε απόσταση αναπνοής από το κοινό της. Απόλαυση! 

126. Ο δεκάλογος μιας λεσβίας μπλογκερ

1. Το ιστολόγιο αυτό δεν είναι ειδησεογραφικό ούτε έχει ως σκοπό να αναπαράγει γεγονότα που αφορούν μόνο στον λοατ κόσμο.
2. Το ότι είμαι λεσβία είναι η μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή μου, μα στο μπλογκ αυτό γράφω πολλά ,που δεν θα μπορούσα να εκφράσω επώνυμα , γιατί η κοινωνία είναι ρατσιστική και ο χώρος της εκπαίδευσης στον οποίο εργάζομαι δεν διακρίνεται για τις προοδευτικές του απόψεις.
3. Το παρόν ιστολόγιο μέχρι στιγμής δεν είναι αυτό που θα ήθελα να είναι , γιατί χρειάζεται  χρόνο και δεν έχω ,μα μελλοντικά σίγουρα θα εμπλουτιστεί με ποστς που αφορούν σε lesbian art θέματα.
4. Παρατηρώντας τα στατιστικά , διαπίστωσα πως ο συνδυασμός «μουνάκια+λεσβίες + λεσβιακό σεξ» αυξάνει τις επισκέψεις. Αν και με ενδιαφέρει η αναγνωσιμότητα , για να ξέρω πως υπάρχουν και κάποιοι ή κάποιες που με διαβάζουν , δεν σκοπεύω να γράφω μόνο γι’ αυτά.
5. Αν ήθελα να βγάλω λεφτά από το μπλογκ , όπως κάνουν αρκετοί , είναι εύκολο, γιατί μπορώ να γράψω ιστοριούλες με «hot λεσβιακό περιεχόμενο» , που γουστάρουν πολλοί και πολλές αλλά δεν σκοπεύω να το κάνω, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα ανεβάζω ποστ ερωτικού περιεχομένου.
6. Το παρόν ιστολόγιο δεν απαντά σε ερωτήματα «λεσβιακής καθημερινότητας» ή της «λεσβιακής ζωής» και δεν απευθύνεται μόνο σε λεσβίες αναγνώστριες. 
7. Όταν γράφω για ένα θέμα, τα λεγόμενά μου αντικατοπτρίζουν τις απόψεις μου και μόνο και δεν με ενδιαφέρει να είμαι αρεστή σε όλους και όλες.
8. Το ότι είμαι λεσβία, δεν σημαίνει πως υιοθετώ ,στο σύνολό τους τουλάχιστον, απόψεις , ορολογία και θέσεις λεσβιακών ομάδων και ακτιβιστριών.
9. Στα δύο χρόνια λειτουργίας του μπλογκ δεν απάντησα σε ανώνυμο σχόλιο, ούτε έχω σκοπό να αρχίσω να το κάνω.
10. Όταν δεν έχω κάτι να πω, δεν γράφω.