128. Λεσβίες και Gay θρησκευόμενοι

Το γαρ πολύ του ίντερνετ γεννά παραφροσύνη . Βρήκε , λέει, ο  Αμβρόσιος Καλαβρύτων «κατά την επίσκεψήν του εις το διαδίκτυον» αφίσα που διαφημίζει το pride της Θεσσαλονίκης. Είδε ,λέει τον εσταυρωμένο στην αφίσα. Μετά , κατά τη χριστιανική συνήθειά του , έριξε ένα τσουβάλι βρισιές και τράβηξε και μια μήνυση κατά παντός υπευθύνου .

Έλα όμως που μπέρδεψε τις αφίσες κι αυτή που τον έθιξε δεν έχει καμία σχέση με το Thessaloniki pride.  Έπαθε Άδωνη ο παπάς! Αμ , τι τα θέλει τα σερφαρίσματα «άγιος» και γέρων άνθρωπος, αφού ...δεν καταλαβαίνει Χριστό; Σε λίγο θα κάνει και retweets τις «ειδήσεις» από το luben.tv ή το κουλούρι. 

 Αυτή την αφίσα μήνυσε ο παπάς ---------------------------------> 

<--------Αυτή είναι η αφίσα των διοργανωτών  

Πέρα από την πλάκα του θέματος σκεφτόμουν πως οι άνθρωποι που είναι πιστοί ,θα πρέπει να αντιμετωπίζουν πολλά ζητήματα . Εννοώ τους gay και τις λεσβίες που είναι θρησκευόμενοι . Δεν είναι κι εύκολο να είσαι ομοφυλόφιλος, να έχεις εσωτερικεύσει  ένα πνευματικό βίωμα και να ακούς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς από εκπροσώπους της θρησκείας σου. 

Εμένα ο ύψιστος ,αφού μου πρόσφερε το δώρο της ζωής , το προνόμιο να είμαι γυναίκα(ναι, ομολογώ την αμαρτία μου, έχω φύλο) την ευλογία να είμαι λεσβία, μου χάρισε και την ελευθερία να αμφισβητώ την ύπαρξή του. Τι γίνεται όμως με τους gay και τις λεσβίες που είναι πιστοί ορθόδοξοι; Δεν ήταν μόνο ο Χριστιανόπουλος του κατηχητικού. Πολλοί  gay και λεσβίες , πιστεύουν. Δεν ξερω πώς καταφέρνουν και βρίσκουν  ισορροπία , αλλά δεν θα ήθελα να βρίσκομαι στη θέση τους. Πολλές ενοχές , μπερδέματα, εσωτερικές διαμάχες κι εκλογικεύσεις  , που δεν χρειάστηκε να κάνω. 

Σε άλλα δόγματα , όπως οι προτεστάντες, υπάρχει μια ανοιχτότητα και το θέμα της ομοφυλοφιλίας συζητιέται σε άλλες βάσεις. Υπάρχουν κι εκκλησίες που δεν ρίχνουν κατάρες σωρηδόν δηλαδή. Πολλοί ιερείς σε άλλες χώρες ,λένε ανοιχτά πως είναι gay και υπάρχουν εκκλησίες που όχι μόνο δέχονται ζευγάρια ομοφυλόφιλων αλλά έχουν δημιουργηθεί κοινότητες , όπου οι ομοφυλόφιλοι πιστοί συναντιούνται , συζητούν , προσεύχονται και κάνουν ό,τι κάνουν οι θρησκευόμενοι τελοσπάντων. Βρίσκουν δηλαδή μια παρηγοριά και πνευματικότητα στην εκκλησία τους οι άνθρωποι κι αφού το έχουν ανάγκη και δεν στρέφονται εναντίον άλλων, δικαίωμά τους.

Η ορθόδοξη εκκλησία είναι αλλιώς. Με την ομοφυλοφιλία πάνε πακέτο τα Σόδομα, τα Γόμορρα, «ο θεός θα μας κάψει» και δεν συμμαζεύεται. Τουλάχιστον αυτό γίνεται στην Ελλάδα , ασφαλώς και στη Ρωσία , που με νόμο οι ομοφυλόφιλοι διώκονται , κρύβονται και λοιδορούνται σαν τους… πρώτους χριστιανούς.  Δεν ξέρω τι γίνεται σε Μολδαβία, Ουκρανία , Βουλγαρία και λοιπές ορθόδοξες χώρες.

Το ενδιαφέρον όμως , κοινωνιολογικά τουλάχιστον, είναι πως πολλοί ορθόδοξοι που ζουν σε δυτικές χώρες , προφανώς επηρεασμένοι από το ευρύτερο ανοιχτό περιβάλλον, δεν έχουν θέμα να δηλώνουν και πιστοί και ομοφυλόφιλοι. Ασχολούνται με τηνπολιτική, δημιουργούν κοινότητες ,  φτιάχνουν ιστολόγια, σελίδες στο Φέισμπουκ και φόρουμ. Λέτε να δούμε μελλοντικά και στην Ελλάδα θρησκευόμενους  «οπαδούς της ανωμάλου σαρκικής συνάφειας» (βλέπε ομοφυλόφιλους κατά Αμβρόσιον) να δραστηριοποιούνται έτσι;