97. μπετά

Έχω μέρες να γράψω στο μπλογκ κι αναπληρώνω...το κενό.

Τα έχω πάρει στο κρανίο εδώ και μέρες. Ολόκληρος Ιούνιος , το Σάββατο του pride θέλει η  επιβλέπουσα της διατριβής, να βρεθούμε με τις άλλες καθηγήτριες. Δεν κρατήθηκα !

-Αννα , δε γίνεται. Θα είμαι Αθήνα για το athens pride.

-Και τι δουλειά έχεις εσύ εκεί, ρώτησε απορημένα με συγκρατημένο χαμόγελο.

Την κοίταζα. Χαμογέλασα αλλά δεν είπα τίποτα θεωρώντας, πως θα κατανοήσει.

-Έχεις φίλους gay , ε;  ξαναρώτησε αμέσως ανυποψίαστα.

- Ναι έχω, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Κωλύομαι . Θέλω να αλλάξουμε ημερομηνία.

Με τίποτα δεν άκουγε! Επέμενα.  Στο τέλος πήρε τηλέφωνο τις άλλες αλλά δεν τις έβρισκε εύκαιρες να συνεννοηθεί...

-Να πάρει. Με βλέπω να πηγαίνω στο pride της Θεσσαλονίκης ,είπα νευρικά.

Σήκωσε το βλέμμα και ρώτησε πάλι με  ήρεμο τόνο κι ελαφρύ μειδίαμα.

-Έχεις φίλους gay , ε;

Την κοίταζα και σκεφτόμουν…

Με ξέρει 2 χρόνια , δε με έχει δει με ποτέ άντρα ούτε μιλάω για άντρες της ζωής μου. Της λέω πως θέλω να πάω στο pride και το πρώτο συμπέρασμά της είναι, πως θέλω να συμπαρασταθώ σε φίλους gay; Πόσα μπετά παίζει να έχει στο επιστημονικό μυαλό της;

Δεν ξέρω, τι θα γίνει τελικά το άλλο Σάββατο αλλά αν δεν τα καταφέρω , στις 18 θα είμαι  Θεσσαλονίκη ,  να προλάβω και την αγρυπνία του Άνθιμου !

…………………….........................................................

Το δεύτερο που ήθελα να γράψω είναι πως πήρα email αναγνώστριας, έξτρα παραπονιάρικο . Έγραφε, ότι είναι  «άλλη μια παρεξηγημένη bi»  , πως η σχέση της ζηλεύει , ότι οι λεσβίες είμαστε εχθρικές, άλλα πολλά και ζήτησε να ποστάρω απόψεις μου ... Δεν νομίζω πως χρειάζεται την άποψή μου αλλά οκ, γράφω ό,τι πιστεύω και φυσικά οι αντιλήψεις μου είναι υποκειμενικές γιατί πηγάζουν από προσωπικές εμπειρίες.

Ναι, το μυαλό πολλών λεσβιών ,όταν ακούν για αμφισεξουαλικότητα, πάει στην απιστία. Καλά, το μυαλό πολλών straight πάει ντουγρού σε παρτούζες , αλλά ας μην το θίξω . Προσωπικά πάντως, ούτε με ‘bi’ ούτε με ‘straight’ είχα θέμα. Κέρατο, από λεσβίες έφαγα.

Το θέμα είναι ,πως ποτέ δεν πίστεψα κάποιες, που έλεγαν πως είναι bi, κρίνοντας από μακροχρόνιες επιλογές τους . Όχι , πως δεν υπάρχουν αμφισεξουαλικές. Απλώς μιλώ γι’ αυτές που γνώρισα . Ναι,  μπορείς στα 42 σου , ενώ διαρκώς σχετίζεσαι με γυναίκες και εχεις μία εμπειρία με άντρα πριν 23 χρόνια, να νιώθεις bi. Κι εγώ που δοκίμασα με 3 αντρες πριν αποδεχτώ τον εαυτό μου, άσχετα με το αν έκτοτε μόνο με γυναίκες δεσμεύομαι κι ερωτεύομαι ,  μπορώ να νιώθω straight (πίπες!). Πόσα μπετά όμως παίζει να έχουμε στο μυαλό μας αν , αντι να αγαπιόμαστε και να γαμιόμαστε, γυρεύουμε ταμπέλες , να ταμπουρωθούμε ;

Θέλω να πω, πως πολλές λεσβίες παρουσιάζουν άρνηση. Ευκολότερα λες , «είμαι bi» ,που ακούγεται προχωρημένο ,  μην πω της μόδας , απ’ το να πεις «είμαι λεσβία». Το bisexual θεωρείται πιο …«φυσιολογικό» ένα πράμα. Το ξεφουρνίζεις και στο πέρσοναλ ριάλιτυ aka facebook και παίρνεις χίλια likes! Πολλές ενοχικές λεσβίες  επίσης παντρεύονται , ζουν διπλή ζωή επιλέγοντας πάντα γυναίκες για το κεράτωμα και δηλώνουν «αμφι». Έτσι, κι η μαμά ευχαριστημένη και τα στόματα βουλωμένα και το lesbian drama διαιωνίζεται. Κατανοητό το δράμα αλλά μπρος στο δράμα  γυναικών , που επέλεξαν να είναι out and proud…

Ρεζουμέ ! Αν η κοινωνία άνοιγε τα στραβά της, θα καθάριζε από θεατρινισμούς , παρεξηγήσεις και δράματα.