Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

103. Μια απλή συνταγή



Παίρνουμε μια εξάδα αυγά ,  3-4 κολοκυθάκια , πατάτες , ντομάτες , πιπεριές , ψωμί κι ένα κιλό κρασί. Ένα πεντάευρο κόστος όλα, αν ψωνίσουμε απ’ τη λαϊκή. Φτιάχνουμε μια ωραία χωριάτικη , τηγανίζουμε τα υπόλοιπα κι έχουμε το ωραιότερο γεύμα του καλοκαιριού.
Ύστερα ανοίγουμε την πόρτα να μπουν οι γείτονες, που καλέσαμε να φάμε μαζί. Παίρνουμε μια βαριοπούλα , ένα σφυρί , μια πέτρα,  ότι να’ναι και τακτοποιούμε την τηλεόραση , που έχουμε βγάλει από νωρίς στο πεζοδρόμιο.   


Μετά  καθόμαστε στο τραπέζι και τρώμε ακούγοντας μουσική από το youtube  με τη σύνδεση που μοιραζόμαστε.Την άλλη μέρα οι γείτονες θα βράσουν μακαρόνια ,  θα τρίψουν λίγη φέτα , θα κόψουμε καμιά αγγουροντομάτα και θα φάμε πάλι όλοι μαζί ακούγοντας μουσική.
Αυτή είναι η συνταγή. Ποιο capital control και παπαριές; Αυτό που ζω εδώ και 4 χρόνια δηλαδή, τι είναι; Αν είχα να σηκώνω ένα 60άρι την ημέρα , δηλαδή 1800 το μήνα , θα πήγαινα κομμωτήριο, θα έφτιαχνα μοχίτο και θα πήγαινα , να διαδηλώσω μαζί με τους «μένουμε Ευρώπη», δεν θα ανησυχούσα για το πότε θα μου κόψουν το ρεύμα.
Δε γαμιέστε , ρε καριόληδες;
Άκουσα τις δηλώσεις  Κουτσούμπα και διάβασα και την ανακοίνωση του κκε. Σαφήνεια και λογική, όπως ο από κάτω.. 

Α, ναι η συνταγή έχει και συνέχεια. Την Κυριακή στις 5 Ιουλίου κανονίσαμε  να βάλουμε ρεφενέ από ένα δίευρο. Θα πάρουμε 1 κιλό χοιρινό , ντομάτες , πατάτες και κρασί , θα φτιάξουμε τηγανιά και θα αράξουμε στη βεράντα μου ,αφού πάμε για μπανάκι κι αφού ψηφίσουμε. Μετά  θα απολαύσουμε από το μοιρασμένο δια-γειτονικό ίντερνετ τις φάτσες των Λυριτζή , Οικονομέα ,  Τρέμη , Τσίμα , Πρετεντέρη και άλλων τηλετρομοκρατών, που έλιωσαν στα φροντιστήρια από το ΔΝΤ, για να μας φτάσουν ως εδώ με την  ίδια μας την ψήφο από το 2010.
Αν τους δούμε να χαμογελούν , να, στα αρχίδια μας!  Τι πιότερο να στερηθούμε; Αν τους δούμε να ξεφυσούν ιδροκοπώντας ,ίσως σπαταλήσουμε κι από ένα ευρώ ακόμη , για να πάρουμε και παγωτό ξυλάκι.
Αν μας λείψουν τα ευρώ, ο μπακαλάκος της γειτονιάς δέχεται και βερεσέ και μας δήλωσε πως δεν έχει θέμα να πληρωθεί κι αργότερα και σε δραχμές.
Άντε γαμηθείτε , ρε καριόληδες , που θαρρείτε πως απόμειναν περιθώρια τρομοκράτησης.

8 σχόλια:

gay super hero είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
gay super hero είπε...

Κάποτε στη Ρουμανία είχε γεννηθεί ένα κοριτσάκι. Ο πατέρας της ήταν μετανάστης από την τότε πάμφτωχη Ελλάδα του '30 και είχε ανοίξει ένα μαγαζί στο Βουκουρέστι. Όταν ήρθε η λαϊκή εξουσία αποφάσισε ότι το μαγαζί (ένας φούρνος) έπρεπε να κλείσει και ο πατέρας της να δουλέψει σε ένα εργοστάσιο όπως όλοι. Η μητέρα της πέθανε από φυματίωση αφού φάρμακα δεν υπήρχαν και η ίδια αρνήθηκε να αφήσει τα τρία της παιδιά για να πάει στο σανατόριο. Οι καλοσυνάτοι γείτονες όχι μόνο δεν μοιράζονταν μαζί τους το φαγητό, αλλά αντίθετα φρόντισαν να καταδώσουν τον μπαμπά της για λίγες λίρες που είχε κρυμμένες από τις "καλές εποχές", κάτι που πλέον ήταν έγκλημα. Για να φάνε περίμεναν όλη μέρα στην ούρα για μερικά αβγά ή τα νύχια της κότας που τα μαγείρευαν σούπα. Όταν τελικά οι αρχές τους άφησαν να επιστρέψουν στην πάμφτωχη Ελλάδα του '50, οι ρουμάνοι -που όταν ο μπαμπάς της είχε μεταναστεύσει έμοιαζαν ευρωπαίοι σε σχέση με τους έλληνες- τους αντιμετώπιζαν με φθόνο και δέος. Η πιο δυνατή ανάμνηση του κοριτσιού από εκείνη την περίοδο ήταν ο θάνατος του Στάλιν. Ο μπαμπάς της την είχε δασκαλέψει να τον κλάψει στο σχολείο πιο δυνατά από όλα τα παιδιά, γιατί οι δάσκαλοι «ψάρευαν» τα φρονήματα των γονέων από τις αντιδράσεις των παιδιών. Θυμάται ότι τον έκλαψε περισσότερο από ό,τι έκλαψε τη μάνα της.

Αυτό το κοριτσάκι είναι η μάνα μου. Έγραψε κάτι ανάλογο στο facebook ο Πύρρος Δήμας σήμερα και το θυμήθηκα.

Αφιερωμένο σε όσους «δεν έχουν τίποτα να χάσουν». Και τρομοκρατούνται χωρίς να ξέρουν ακόμα τι πάει να πει τρόμος.

sophia είπε...

Μαζί σου όσο δεν πάει!

Ανώνυμος είπε...

Ανακάλυψα το blog σου πριν ενάμιση μήνα.Γραφεις φοβερα και ειμαι σίγουρη ότι είσαι πολύ ωραίος τύπος όντως έξυπνη με αίσθηση του χιούμορ αλλά και πολύ πάθος.Το ότι είσαι όμως κομμουνίστρια σε πωρωνει λίγο και σε φανατιζει.Δε νομίζεις πως είναι ντροπή για την υποτίθεται αριστερά να την υποστηρίζουν οι ακροδεξιοί και οι φασιστες;Εγω πάντως ελπίζω να μείνουμε στο ευρώ γιατί αλλιώς θα καταντήσουμε Ιράν όπως είχες παλιότερα γράψει.

Unknown είπε...

Αγαπητέ super hero,
Επειδή ακριβώς δεν είμαι οπαδός του Στάλιν κι οποιασδήποτε ιδεολογικής αυθεντίας ή θιασώτης κλειστών καθεστώτων , ούτε η Ρουμανία ούτε η Αλβανία θέλω να γυρίσει στην εποχή του ψυχρού πολέμου. Ούτε όμως η χώρα μου θέλω να γίνει όπως τότε που την διοικούσαν Άγγλοι ,Αμερικανοί και οι δωσίλογοι, πρώην συνεργάτες των ναζί πριν 50-60 χρόνια. Τότε που οι μισοί Έλληνες αναγκάζονταν να φύγουν μετανάστες κι όσοι έμεναν πίσω, ζούσαν στη φτώχεια με ψωμί κι ελιά και τον τρόμο να βασιλεύει.
Θα μπορούσα να σου αναφέρω κι εγώ, τι πέρασε ένα φτωχό, ορφανό κοριτσάκι που γεννήθηκε το ’40 κι έβλεπε στο χωριό του τους κατσαπλιάδες , να καίνε σχολεία και να κλέβουν τα λιγοστά υπάρχοντα των φτωχών και την ίδια την έβαζε η μάνα της να κοιμάται στο ντάμι κάτω από τις κοπριές , γιατι τις νύχτες οι Σούρληδες έκαναν εφόδους , και βίαζαν κορίτσια.
Επειδή ακριβώς θέλω η χώρα μου να είναι ελεύθερη και να κυβερνάνε οι άνθρωποι που ψήφισε ο λαός κι όχι οι απ’ έξω , επειδή θέλω να μπορεί ο κόσμος να δουλεύει και να δημιουργεί με κατοχυρωμένα τα εργασιακά του δικαιώματα και να μην μεταναστεύει για να γλιτώσει από την πείνα , λέω ΌΧΙ.
Στην παρέα της γειτονιάς μου σήμερα , στα 2015 ,από τα 5 άτομα έχουμε εισόδημα οι δύο. Ο ένας –παντρεμένος με 2 παιδιά ζει με 440 ευρώ επίδομα ανεργίας και βοήθεια από τους περίοικους και την πρόνοια. Αυτή την πρόνοια που η Ευρωπαϊκή ένωση θέλει να εξαφανίσει. Εγώ από τα 1260 που έπαιρνα , λαμβάνω 870 , με το σπίτι υποθηκευμένο, το αμάξι ανασφάλιστο και οι υπόλοιποι ζουν από τις συντάξεις των γέρων τους και κάτι μεροκάματα τα Σαββατοκύριακα από τα ντιλίβερυ.
Πιστεύεις πως αυτοί που έχασαν τις δουλειές τους , ζουν από το φαί της Πρόνοιας και τρέμουν μην αρρωστήσουν ,έχουν να χάσουν κάτι; Και βάζεις και εισαγωγικά στην φράση; Κάνε μια βόλτα σε λαϊκές γειτονιές…
Κι εν κατακλείδι γιατί να διχάζεται ο λαός για τα κέρδη των λίγων; Υπάρχει καμιά προοπτική στην πολιτική της τελευταίας 5ετίας; Εγώ δεν υποτιμώ τους πολίτες που θα ψηφίσουν «ναι» . Ούτε επικροτώ την κάλπικη ψήφο, που προτείνει το κκε. Τους δημοσιογράφους αποκάλεσα καριόληδες ,που επί 5 χρόνια τρομοκρατούν τον κοσμάκη.
Η ψήφος από φόβο θα οδηγήσει σε χειρότερα δεινά. Και το πιο σιχαμερό διαφάνηκε ήδη. Μας διχάζουν. Ξαναγυρνά το μετεμφυλιακό μίσος…
Να είσαι καλά.

Unknown είπε...

Σοφία , venceremos!

Unknown είπε...

Ανώνυμη, το ότι είμαι κομμουνίστρια ούτε με πορώνει ούτε με φανατίζει γιατί δεν αναπαράγω τις «αλήθειες» κανενός κομματικού ιερατείου αλλά σκέφτομαι και κρίνω μόνη μου και τυγχάνει να γνωρίζω ιστορία. Όχι αυτή που μας δίδαξαν ούτε την μονοδιάστατη του κκε.
Κι είμαστε εκατοντάδες χιλιάδες κομμουνιστές, που δεν μας χωρά η αυθεντία και η μοναδική αλήθεια του κόμματος κι αποδεχόμαστε την πολυφωνία και τις ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες. Αλήθεια , χρειάζεται να είσαι κομμουνίστρια σήμερα, για να δεις την ανέχεια , την απόγνωση και την τρομοκρατία των ολιγαρχών και μέσων μαζικής ενημέρωσης
Υγ. Βάλε ένα όνομα την άλλη φορά. Κατ' εξαίρεση σου απάντησα, διότι κατα κανόνα δεν απαντώ σε ανώνυμα σχόλια.

Ανώνυμος είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την ανέχεια του κόσμου.Ειμαι σίγουρη ότι στην Αθηνα τα πράγματα είναι τραγικά αν και στο Βόλο που μένω κάθε μέρα έχουμε λουκέτα.Ιδιωτων πάντα.Ομως είναι εξοργιστικό να λέει κάποιος εγω καταστράφηκα και δεν με νοιάζει αν καταστραφούν και οι άλλοι μισοί.Οπως φυσικά και η αδιαφορία των βολεμένων για τους εκατοντάδες ανέργους.Τελοσπαντων ενότητα πάνω απολα γλυκιά μου καθηγήτρια.Να είσαι καλά αν και μου την ψιλό είπες.Υγ.Το όνομα μου είναι Στεφη.