51. ' ήταν '

-«Γιατί ήταν τόσο γλυκό το μουνί της ,που επισκίαζε όλα τα άλλα φυσικά της χαρίσματα μα κι όσα μειονεκτήματα, φρόντισε η ίδια να δημιουργήσει», απάντησε η Τζένη με τη γνώριμη βραχνή χροιά της, όταν έπινε και κάπνιζε πολύ. Ποια άλλη απάντηση τάχα θα ταίριαζε στην ερώτηση, πώς είχε μπλέξει με την Ανθή, τόσον καιρό μετά το χωρισμό τους , ανήμερα των γενεθλίων της; Μα οι αναθεματισμένες φωνές τους δεν έπαυαν.

-«Ήταν αληθινή καλλονή ,μα δεν ταιριάζατε καθόλου, γλυκιά μου» ,ακούστηκε η φωνή της straight φίλης της , μόλο που την είδε ελάχιστα και στο μυαλό της οι λεσβίες φαντάζουν σαν τον υδραυλικό της.

-«Ήταν κακιά και μικρόψυχη, ενώ εσύ είσαι large άνθρωπος» συμπλήρωσε η δεύτερη , κρίνοντας από κάποιες συμπεριφορές αλλά αγνοώντας , πόσο σκληρά φέρθηκε η Τζένη.

-«Ήταν κακομαθημένη και αγενής», είπε η επόμενη, που προβληματίστηκε ,όταν της την σύστησε η Τζένη κι η Ανθή δεν έβγαζε μιλιά.

-«Ήταν εσωστρεφής κι απλά δεν έκανε για σένα» είπε η τελευταία, που ήταν επιφυλακτική με όσους δεν ήταν αυθόρμητοι και εκφραστικοί.

-«Όχι. Ήταν απλά γλυκομούνα!», φώναξε ωμά γελώντας η Τζένη. «Τίποτα άλλο! Όσα λέτε, δεν τα λογίστηκα ποτέ. Ήταν τόσο παραδεισένια αίσθηση το να γεύομαι  ,να γαμάω και να βλέπω να χύνει το μουνί της , που μου έδινε απλόχερα , ώστε όλα όσα υποτίθεται πως έπρεπε να ήθελα, απλά εκμηδενίζονταν».

Ύστερα βγήκε έξω στη βεράντα χωρίς άλλο λόγο. Οι φωνές σταμάτησαν μα το τηλέφωνο χτυπούσε μανιασμένα σε αντίθεση με τη βουβαμάρα άλλων ημερών. Η Τζένη κρατιόταν απ’ τα κάγκελα μη μπορώντας να βαστήξει το κορμί της. Είδε το δέντρο απέναντι να γέρνει προς το μέρος της. Ήξερε εκείνο, τι είναι να σε κόβουν στη μέση και υποκλινόταν. Ένιωθε ,θαρρείς ,πως είναι φορές , που το «ήταν» σκοτώνει περισσότερο από το «πώς ήταν» κάποιος στη ζωή σου. Ίσως γνώριζε ακόμη, πόση δύναμη χρειάζεται ,για να δείχνεις πειστικά άκαρδη κι επιφανειακή.

Γύρισε στο άδειο ,σκοτεινό δωμάτιο πατώντας στα σπασμένα γυαλιά… Το κεφάλι της πονούσε άσχημα και η προσπάθεια να βάλει σε σειρά σκέψεις εμποδιζόταν απ’ τον αβάσταχτο θόρυβο στα αυτιά της σα να περνούσε δίπλα ο συρμός του μετρό. Ξανά το τηλέφωνο. Το σήκωσε. Ίσως ήταν κάποιος που πήρε να ευχηθεί. Ίσως ήταν…

-«Από την alpha bank σας καλούμε. Για την καθυστέρηση της δόσης σας».