Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

10. Savoir vivre της πολιτικής και κοινή νοημοσύνη



Στην  κοινωνία της πληροφορίας η ιδιωτικότητα , το δικαίωμα δηλαδή να κρατάμε κρυφά όσα αποτελούν προσωπική  υπόθεση , εξαρτάται από μας. Δηλαδή από τη νοημοσύνη μας. Στο ποστ αυτό γράφω κάποιες  σκέψεις με αφορμή  ένα γεγονός που υπερπροβλήθηκε τελευταία και την αρθρογραφία που ακολούθησε. 

Ας υποθέσουμε λοιπόν  πως ένας μεσήλικος γεματούλης άντρας σταματά με το πανάκριβο αμάξι του  στην Κωνσταντινουπόλεως , παίρνει έναν νέο καλογυμνασμένο  άντρα από το δρόμο και σε ένα από τα επόμενα στενά , μπαίνουν σε ένα σπίτι . Εκεί  του παίρνει πίπα και μετά καλοδέχεται ,στεκούμενος στα τέσσερα  τις σεξουαλικές ορέξεις του νεοτέρου  κραυγάζοντας μετά από κάθε παλινδρομική κίνηση : «Ναι, ναι , ξέσκισέ με ! Χύσε με, άντρα μου!»  

Ας υποθέσουμε πως η περίπτυξη αυτή τυγχάνει- με κάποιον τρόπο- δημοσιοποίησης στο διαδίκτυο.Ποια θα ήταν η  κοινή αντίδραση στην εικόνα αυτή; Αν εξαιρέσουμε  κλινικές περιπτώσεις επιπέδου  κας Λουκά , νομίζω πως και οι πιο ομοφοβικοί δεν θα εξέφραζαν ιδιαιτέρως δηκτική άποψη. Ή εν πάση περιπτώσει  οι περισσότεροι θα έλεγαν : «Οκ, είναι συναινετικό σεξ μεταξύ ενηλίκων, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και δε μας πέφτει λόγος».Αν όμως ο μεσήλικος κυριούλης ήταν ο επίσκοπος  μιας Μητροπόλεως , θα  άλλαζε κάτι στις αντιδράσεις  ή όχι; Δεν είναι η θέση του μεσήλικου και αυτό που εκπροσωπεί ,καθώς και οι θέσεις που διατυπώνει ο φορέας που εκπροσωπεί,   που θα επηρέαζε τις αντιδράσεις; Διερωτώμαι … 

Ας υποθέσουμε  τώρα πως ένας τριανταπεντάρης άντρας σε διαδικτυακή συνομιλία με  αγνώστους φοιτητές  σε  site ερωτικών συνομιλιών αυτοϊκανοποίεται μπροστά στην κάμερα , μετά πίνει το προϊόν του αυνανισμού του και σε κάποια φάση βάζει κι ένα ζαρζαβατικό στα οπίσθιά του.Ας υποθέσουμε πως η σκηνή αυτή τυγχάνει- με κάποιον τρόπο- δημοσιοποίησης στο διαδίκτυο.Ποια θα ήταν η  κοινή αντίδραση στην εικόνα αυτή; Αν εξαιρέσουμε περιπτώσεις επιπέδου   θείας  Μαρίας, που γνώρισε έναν άντρα , το θείο   Στάθη , νομίζω , πως οι περισσότεροι θα έλεγαν : « Οκ,  όπως τη βρίσκει κανείς».Αν όμως ο νέος άντρας ήταν  υποψήφιος για τη δημαρχία της Αθήνας-όπως κι ο αρχηγός του πριν χρόνια- και μέλος  του κόμματος που θα αναλάβει την εξουσία εν ευθέτω χρόνω, θα άλλαζε κάτι στις αντιδράσεις ή όχι;  Δεν είναι η θέση του νέου άντρα κι αυτό που εκπροσωπεί , που θα επηρέαζε τις αντιδράσεις; Διερωτώμαι…

Φυσικά είναι δικαίωμα του καθενός στο κρεβάτι-και εν γένει σε οποιοδήποτε έπιπλο-να κάνει ό,τι θέλει. Αλίμονο .Στην πολιτική όμως  χρειάζεται νοημοσύνη. Όχι μόνον πολιτική αλλά και κοινή νοημοσύνη. Κοντολογίς όσα κάνει κάποιος στο κρεβάτι του με άλλους ή χωρίς  παρουσία άλλων δε χρειάζεται να βγαίνουν στη φόρα.
 Και , οκ , για να είμαι σαφέστερη : Να είναι κάποιος  πενηντάρης και να μην έχει καταλάβει , πόσο εύκολο είναι να εκτεθεί μέσω των social media και πόσο απόλυτη ψευδαίσθηση αποτελεί το privacy στο facebook, είναι κατανοητό. Αλλά,  όταν είναι 35αρης , δεν  συγχωρείται. Δείχνει πως  είναι , αν όχι αφελής, τουλάχιστον ακατάλληλος για οποιαδήποτε υπεύθυνη θέση.Γιατί  καταρχάς αγνοεί το σύγχρονο συγκείμενο. Γιατί στη χώρα που παίζεται ο Αριστοφάνης δεν υφίσταται savoir vivre , όταν οι πολιτικοί κάνουν μαλακίες. Γιατί , αν δεν είναι σε θέση να προστατέψει τον εαυτό του ενδίδοντας σε προκλήσεις αγνώστων φοιτητών , πώς θα προστατέψει τους αδύναμους ; 

Και υπάρχουν πολλοί αδύναμοι : Λεσβίες και gay άνεργοι,  gay ζευγάρια με παιδιά  μα και άλλοι  με μόρφωση , εργαζόμενοι σκληρά , που έχουν θέσεις ευθύνης και θέλουν , όταν διεκδικούν ίσα δικαιώματα με τους str8 , να είναι  δυνατοί και ευφυείς οι νέοι πολιτικοί. Για να τους υπερασπίζονται. Γι' αυτό τους  ψηφίζουν.. Ένα χωριό είναι η Ελλάδα. Τίποτα δε μένει κρυφό. Οι  δε πολέμιοι της 'κλειδαρότρυπας' δεν χρειάζεται να ασχολούνται με τους θιασώτες της. Αλλά με το πόσο επαρκείς νοητικά είναι οι πρωταγωνιστές τέτοιων περιστατικών.Κι αυτό δεν αφορά μόνο στο σεξ και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις  αλλά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους. Κανείς επί παραδείγματι δεν κατηγορεί κάποιον, όταν παίζει play station στο γραφείο του. Αλλά όταν το κάνει ο πρωθυπουργός στο μέγαρο Μαξίμου , υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Κοινή νοημοσύνη….

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σωστά τα λες. Πάντως διαφωνώ με τις δημοσιοποιήσεις προσωπικών στιγμών, όποιους κι αν αφορούν. Εν τω μεταξύ μερικοί τα δημοσιοποιούν και μόνοι τους. Σκέφτομαι πως το κάνουν γιατί ίσως φαντάζονται ότι εάν ζήσουν μια στιγμή, εάν δεν έχουν "μάρτυρες" είναι σαν να μην την έχουν ζήσει.

Unknown είπε...

Αλίμονο. Ποιος συμφωνεί με τη δημοσιοποίηση προσωπικών στιγμών; Ξέρεις τι βρισίδι έριξα στους φοιτητές; Ποιος ξέρει , πόσα πήραν τα κωλόπαιδα...
Οι προσωπικές στιγμές είναι αυστηρά ιδιωτικές, συμφωνώ.
Ούτε δίνουμε πάτημα σε ζούγκλες και λοιπά περιθωριακά φασιστοειδή του συστήματος να εκβιάζουν ανθρώπους , για να έχουν ειδική μεταχείριση.
Ούτε κρίνουμε προσωπικές επιλογές.
Η γράφουσα το βουτάει το μπιφτέκι στη μερέντα, κοπελιά.
Ο παπούς μου όμως έλεγε πως "κι ου παπάς την απαυτών' την παπαδιά αλλα όχ' μες στην εκκλησία''.
Στην ευφυία των πρωταγωνιστών εστιάζω. Και στην ικανότητά τους εν τέλει...Ειδικά όταν είναι πρόσωπα που θα διαχειριστούν τις ζωές μας.
Τώρα ,αν κάποιοι δημοσιοποιούν τις προσωπικές τους στιγμές, νο προμπλεμ και μπραβο τους. Υποθέτω όμως δεν κάνουν την πάπια μετά.
Καλό βράδυ να έχεις.