Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

36. ρεαλισμός και Ποίηση


Ας είμαστε ρεαλιστές. Απλά ίσως η γενιά μας να μη γευτεί πλήρως την ισότητα. Ο κόσμος όμως δεν πάει πίσω ό,τι κι αν λένε Σαρκοζύ , Μπακογιάννη και κάθε συντηρητικός ,για να κερδίσουν ψήφους ακροδεξιών, θρησκόληπτων και φοβικών. Οι δε ακραίοι θα παραμείνουν ως φαινόμενο , όπως παρέμεινε η κου-κλουξ-κλαν .Τα δικαιώματα των μαύρων όμως, δεν πάρθηκαν πίσω κι η Αμερική έχει μαύρο πρόεδρο. 

Όλα τα δικαιώματα απελευθέρωσης και ισότητας , δόθηκαν πρώτα σε χώρες με ρηξικέλευθους ηγέτες που ωθούσαν την ανάπτυξη. Η χώρα μου δεν είναι από αυτές. Θα αναγκαστεί όμως να συμβιβαστεί και να συμπαραταχτεί με τις δυτικές κοινωνίες ,έστω  με καθυστέρηση ,όπως σε όλα τα θέματα. 

Στις εκλογές που έρχονται ,θα παιχτεί πολύ το «χαρτί» του σύμφωνου συμβίωσης . Κίνημα διεκδίκησης για πολιτικό γάμο από ικανούς εκπροσώπους ,δε βλέπω . Κάποια σοβαρά πρόσωπα , τα media δεν τα παίζουν. Και οι ίδιοι δεν έχουν τα κονέ, για να προβληθούν.
 
Οι συνθήκες όμως και οι  διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας θα αναγκάσουν τους κυβερνώντες να προωθήσουν τουλάχιστον το σύμφωνο συμβίωσης. Ίσως αφήσουν να το θεσμοθετήσει ο Τσίπρας ,για να δείξουν στην εκκλησία πως είναι φρόνιμα παιδιά ,ώστε να μη στείλει ψήφους στη χρυσή αυγή.

Όσο καθυστερημένη κι αν είναι η Ελλάδα , η διεθνής πολιτική  σκηνή και η οικονομία είναι υπέρ των lgbt διεκδικήσεων. Μεγάλα Πανεπιστήμια , Εταιρείες και Οργανισμοί όπως η Παγκόσμια Τράπεζα , το ΔΝΤ και η Ε.Ε. διεξάγουν συνέδρια και εκπονούν έρευνες για τις επιπτώσεις της ομοφοβίας στην οικονομική ανάπτυξη.

 Ο Άνθιμος , ο Σεραφείμ και γενικά η εκκλησία της Ελλάδας μπορεί να ασκούν δύναμη στον κάθε βουλευτάκο αλλά η δύναμή τους , είναι απλή υποσημείωση μπροστά σε κείνη  των Υπερεθνικών Οργανισμών.   
«In those years, people will say, we lost track
of the meaning of we, of you
we found ourselves
reduced to I
and the whole thing became
silly, ironic, terrible:
we were trying to live a personal life
and yes, that was the only life
we could bear witness to

But the great dark birds of history screamed and plunged
into our personal weather
They were headed somewhere else but their beaks and pinions drove
along the shore, through the rags of fog
where we stood, saying “I”».
                            Adrienne Rich, Αμερικανίδα λεσβία ποιήτρια

Δεν υπάρχουν σχόλια: