112. Το όνειρό σου για την αληθινή ζωή

Η λεσβιακή αγάπη πέρασε σε πρώτο πλάνο. Πλάνο κοντινό που επιτρέπει να νιώθεις την ανάσα των ηρωίδων σαν να ήταν η δική σου , που χτυπά κι επιστρέφει. Θα θυμάμαι κινηματογραφικά το 2015, σαν τη χρονιά που έβγαλε δυο μεγάλες ταινίες. Το Carol και το Freeheld. Δυο διάσημες,  αναγνωρισμένες και βραβευμένες με όσκαρ ηθοποιοί , η Cate Blanchett και η Julianne Moore, επέλεξαν να υποδυθούν δυο γυναίκες , που αγάπησαν γυναίκες. 

Τα κοινά σημεία στο σενάριο των δυο ταινιών είναι πως πρόκειται για δραματικά φιλμ και πως τα ζευγάρια των ηρωίδων έχουν σημαντική διαφορά ηλικίας μεταξύ τους. Για το carol έχωγράψει. Το Freeheld βασίζεται σε πραγματική ιστορία , που γυρίστηκε και ως ντοκυμαντέρ.

Πρόκειται για μια ιστορία που αναδεικνύει πώς το προσωπικό είναι πολιτικό. Μια  45άρα αστυνομικίνα που ερωτεύεται μια γυναίκα κατά 19 χρόνια νεότερή της , κάνουν σύμφωνο συμβίωσης και ζούνε στο σπίτι που αγοράζουν μαζί.  Όταν αρρωσταίνει, διεκδικεί από την πολιτεία, να πάρει μετά το θάνατό της η σύντροφός της το σπίτι και τη σύνταξή της. Ό,τι ισχύει και για τους ετεροφυλόφιλους συναδέλφους της.

Σημειώνω πως η Julianne Moore  έχει κάνει ένα μοναδικό σερί λεσβιακών ρόλων! Δεν υπάρχει άλλη ηθοποιός που να έχει υποδυθεί ρόλο λεσβίας σε τόσες ταινίες! Τη θυμάμαι στο the hours , στο Chloe, στο The kids are all right και τώρα στο Freeheld.

Κρατάω από την ταινία ένα απόσπασμα διαλόγου μεταξύ των ηρωίδων:

-          Αν μπορούσες να έχεις οτιδήποτε , τι θα ήταν ; Ποιο θα ήταν το όνειρό σου;

-          Τι εννοείς; Αν θα ήθελα να ήμουν πλούσια ή διάσημη;

-          Όχι , εννοώ το «μεγάλο σου όνειρο». Για την αληθινή σου ζωή.

-          Το «μεγάλο μου όνειρο» είναι κάπως μικρό..

-          Αλήθεια;

-          Η γυναίκα που αγαπώ, να με αγαπάει κι εκείνη…ένα σπίτι, ένας σκύλος..

-          Ναι . Κι εγώ. Σπίτι , σκύλος , σύντροφος…

Δεν ξέρω , αν θα υπήρχαν καταλληλότερα λόγια για να αποδοθούν με απλότητα και σαφήνεια τα ανθρωπίνως αυτονόητα.