Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

106. Από καρδιάς



Μωρό μου Charlotte,
σου γράφω από καρδιάς και θα ‘θελα να διαβάσεις τούτες τις αράδες. Σου μιλώ όχι με πολιτικά επιχειρήματα και οικονομικά στοιχεία , για το γεγονός της Κυριακής, που ξάφνιασε πολύ κόσμο. Ούτε έχω τις γνώσεις άλλωστε. Αλλά να… διαβάζοντας άρθρα κι αναλύσεις διαφόρων καθηγητών, πολιτικών, σκεπτόμενων ανθρώπων που εκτιμώ κι ας έχουν άλλες πεποιθήσεις, διαπιστώνω το εξής: Δεν είναι μόνο ότι απέχουν της πραγματικότητας ,στην οποία βρίσκεται η πλειονότητα του ελληνικού λαού. Είναι πως αγνοούν και βασικά κοινωνιολογικά , ιστορικά και ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά αυτού του λαού.

Μωρό μου Charlotte, τον αγαπάω αυτόν το λαό. Με τα «ναι» του και με τα «όχι» του. Με τις αντιθέσεις και τα παράδοξά του. Αυτός ο λαός ξέρεις , δεν πέρασε ποτέ από την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό. Δεν του έμαθαν να αξιοποιεί την κριτική σκέψη. Να σέβεται  νόμους. Να δρα συλλογικά.  Δεν τον θέλησαν ποτέ πολίτη αλλά υπήκοο. Γι αυτό λειτουργεί βιωματικά και συναισθηματικά . Επίσης αυτή η χώρα δεν ήταν ποτέ ανεξάρτητη αλλά προτεκτοράτο κι όποτε σήκωναν κεφάλι άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις , απλά τους το έκοβαν…

Είναι εξαιρετικά ατίθασος  κι  απροσδόκητος στις συμπεριφορές του ο λαός μου. Είναι σχεδόν απροσάρμοστος. Έζησε πολλές περιόδους ανασφάλειας…Του διδάσκουν επί δεκαετίες από τα 6 ως τα 17 του χρόνια ,πως στην ιστορία του , σε δύσκολες στιγμές, υπήρχαν μόνο ήρωες. Ποτέ προδότες. Ποτέ ανίκανοι κυβερνώντες... Έμαθε πως, πάντα οι Έλληνες έχουν δίκιο κι οι ξένοι άδικο και τον επιβουλεύονται. Ε, αυτόν τον λαό λοιπόν, προσπαθούν να τον πείσουν εδώ και 5 χρόνια και ειδικά την προηγούμενη βδομάδα,  με εκφοβισμούς , αισχρή προπαγάνδα , επιστρατεύοντας ψευτοείδωλα, δημοσιεύοντας κίβδηλες δημοσκοπήσεις, πως οι ξένοι τώρα έχουν δίκιο! Πως οι δικοί του κυβερνώντες δεν έσφαλλαν αλλά φταίνε οι απλοί πολίτες , που ζούσαν πλούσια με ξένα κόλλυβα και γι’ αυτό τους αξίζει  η φτώχεια…

Διάβασα πως οι ποσοστιαίες διαφορές «όχι» και «ναι» εξηγούνται ταξικά. Ισχύει εν μέρει αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι . Όντως Γλυφάδα κι Ελληνικό , που χωρίζονται από έναν δρόμο, ψήφισαν πολύ διαφορετικά. Δεν είναι όμως όλοι οι πλούσιοι ψηφοφόροι του «ναι». Αν ήταν έτσι , το αποτέλεσμα θα ήταν 80-20 μην πω και 90-10. Ίσως αυτή την πραγματικότητα να φοβούνται οι συντηρητικοί των κομμάτων. Όλων των κομμάτων…Ούτε είναι οι φτωχοί μόνο, ψηφοφόροι του «όχι». Πλούσιος μεγαλογιατρός στην πόλη μου, η οποία ψήφισε κατά 70%  «όχι»,  παρακινούσε κόσμο , να ψηφίσει «όχι» , επικαλούμενος το έπος του ’40 στο οποίο έμεινε ανάπηρος ο πατέρας του..

 Η λέξη «όχι»,  είναι συνδεδεμένη με το συλλογικό ασυνείδητο αυτού του λαού , μωρό μου Charlotte. Δεν εξηγούνται όλα με τη μαρξική θεωρία των τάξεων. Και στο λέω εγώ που είμαι αριστερή. Ο Μαρξ θα έξυνε το κεφάλι του απορημένος αν ήξερε , πόσοι βαθιά θρησκευόμενοι κομμουνιστές υπάρχουν στην Ελλάδα. Για να καταλάβεις, ενώ η πλειονότης των φοιτητών ψήφισε ΔΑΠ στις εκλογές, στο δημοψήφισμα ψήφισε «όχι» σύμφωνα με τα ποιοτικά ευρήματα. Η φράση «κίνηση υψηλού ρίσκου» δεν τους λέει τίποτα! Όλα όσα διδάχτηκαν επί χρόνια απ’ το σπίτι και το σχολείο όμως; 
 
Μωρό μου Charlotte, νομίζω, πως ποτέ δεν έχει δίκιο η μία πλευρά. Και  προπάντων πως στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος , δεν υπάρχουν νικητές και χαμένοι,  έξυπνοι και βλάκες, γενναίοι και ραγιάδες. Φαίνεται πως το «ναι»  προτίμησαν οι άνω των 50 ανεξαρτήτως πεποιθήσεων. Νομίζω, έχει κι αυτό να κάνει πιότερο με ψυχολογία . Δεν ξέρω, τι θα ψήφιζαν οι ίδιοι στα 30 τους…

Πιστεύω , πως όσοι ψηφίσαμε «όχι»,  δεν είμαστε ατρόμητοι ούτε ανεύθυνοι ούτε ερωτευτήκαμε σφόδρα τον Τσίπρα. Απλά , αν ποτέ μελετήσεις την πραγματική ιστορία αυτού του λαού, θα καταλάβεις πως πολλά γεγονότα και συμπεριφορές ,που συνετέλεσαν στην ίδρυση και επιβίωση της Ελλάδας, δεν ερμηνεύονται με την σκέψη λαών, με τους οποίους είμαστε εταίροι.

Τέλος , να θυμάσαι κάτι που σου κρύβουν:  πως η οικονομία δεν είναι επιστήμη! Δεν είναι μαθηματικά ή φυσική. Είναι κοινωνικό κατασκεύασμα κι εξαρτάται απ’ την πολιτική βούληση. Η πολιτική καθορίζει την οικονομία! Η Ευρώπη έχει πολιτικούς , που αργά η γρήγορα , έτσι δείχνει η ιστορική πραγματικότητα , θα αναγκαστούν να αλλάξουν στάση , γιατί εκατομμύρια ανθρώπων , που υποφέρουν , δεν θα αιματοκυλιστούν άλλη μια φορά , για τα συμφέροντα λίγων, που ούτε ψηφίζουν ούτε πιστεύουν σε ουμανιστικές ιδέες, κοινωνική δικαιοσύνη και οράματα αλληλεγγύης μεταξύ των λαών.

Σε φιλώ. 
Και να θυμάσαι. Όλα θα πάνε καλά γιατί ο κόσμος δεν είναι προβλέψιμος κι αλλάζει.

2 σχόλια:

Movie Lover είπε...

Να είμαστε ενωμένοι είτε στο ναι είτε στο όχι. Όσο βλέπω τους αρχηγούς των κομμάτων να κάθονται στο ίδιο τραπέζι, υπάρχει ελπίδα. Να συνεχίσουν έτσι για το καλό του λαού- που έχει όλες αυτές τις αρετές και τα ελαττώματα που περιγραφτήκαν..

xomeritis είπε...

Το έχω πει κι εγώ τόσες φορές αυτό για την οικονομία.