22. … η χώρα μου…

Ο φασισμός έχει πολλά πρόσωπα έκφρασης. Ένα από αυτά είναι η βία και οι εγκληματικές πράξεις μίσους εναντίον LGBT ατόμων.  Η εκκλησία , η εκπαίδευση , τα ΜΜΕ και η πολιτική προάγουν και συντηρούν αυτόν το φασισμό. Αιτία όμως και κυριότερος φορέας των προκαταλήψεων , της βίας και του μίσους  , είναι το ανάθεμα της κοινωνίας: η οικογένεια.

Από την οικογένεια ξεκινά  ο φόβος κι ο ρατσισμός. Από την οικογένεια διδάσκεται η απέχθεια προς την ετερότητα. Με φράσεις μειωτικές για τα ομοερωτικά άτομα , με μηνύματα  απαξιωτικά  για τους gay , με εξυβρίσεις συμπεριφορών που αξιολογούνται ως ομοφυλοφιλικές, τα παιδιά – τα str8 παιδιά- μαθαίνουν από μικρά να μισούν. Και τα LGBT παιδιά μαθαίνουν να φοβούνται και να ντρέπονται ,επειδή γεννήθηκαν έτσι  .

Η ομοφοβία εξαλείφεται αν αποτελέσει βασικό πυλώνα της κοινωνίας η αποδοχή της διαφορετικότητας, που πρέπει να αρχίσει να διδάσκεται και να εφαρμόζεται στα σχολεία. Το παιδί των ομοφοβικών γονιών , ακούγοντας το μπαμπά να θεωρεί πως «η τηλεόραση προβάλλει τους ανώμαλους gay» και τη μαμά να πρεσβεύει πως «το ροζ είναι κοριτσίστικο χρώμα» ,όταν πηγαίνει σχολείο, έχει ήδη διαμορφώσει ρατσιστικές βάσεις . Εκεί μαθαίνει πως οι πρόγονοί του ήταν «ανώτεροι και ήρωες» , πως οικογένεια σημαίνει «άντρας ενώνεται δια γάμου με γυναίκα και κάνουν παιδάκια» και πως «το σεξ γίνεται για αναπαραγωγή του είδους».

Έτσι  περίπου διαμορφώνονται οι  περισσότεροι πολίτες της χώρας μου.

Η χώρα που  γεννήθηκα , σπούδασα  και εργάζομαι δεν είναι ελεύθερη και δημοκρατική χώρα, διότι δεν αναγνωρίζει σε όλους τους πολίτες της τα ίδια δικαιώματα. Η χώρα μου παραβιάζει την  Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κι έχει καταδικαστεί γι’ αυτό αλλά αδιαφορεί.. Οι πολιτικοί της χώρας μου , όταν επιχείρησαν να θεσπίσουν σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια , το απέσυραν μόλις επενέβησαν εκπρόσωποι της εκκλησίας, δηλαδή δημόσιοι υπάλληλοι, άσχετοι με νομοθεσία και διοίκηση.

Στη χώρα μου, αν κάποιος μου επιτεθεί γιατί έχω διαφορετική θρησκεία, χρώμα ή πολιτικές πεποιθήσεις , το Σύνταγμα  και οι νόμοι με καλύπτουν. Αν κάποιοι όμως μου επιτεθούν βίαια ,επειδή περπατάω πιασμένη με μια γυναίκα ή φιλιέμαι με μια γυναίκα ,κανείς νόμος ή υπηρεσία δε με προστατεύει . Αντίθετα μπορεί να γίνω αντικείμενο χλευασμού λόγω της σεξουαλικής μου ταυτότητας.

Στη χώρα μου , μια μέρα πριν τον Δεκαπενταύγουστο , που οι  καλές οικογένειες και οι  θεοσεβούμενοι πολιτικοί γιόρτασαν  σε εκκλησίες και μοναστήρια ,

ένα ζευγάρι λεσβιών στην Περαία Θεσσαλονίκης υπέστη βίαιη επίθεση ,

 ( http://lesbianbimafia.blogspot.gr/ )  επειδή περπατούσαν πιασμένες απ’ το χέρι. Στη χώρα μου ο ιατροδικαστής στον οποίον απευθύνθηκαν, ως θύματα ξυλοδαρμού οι δύο γυναίκες, δεν τις εξέτασε λόγω της ‘3ήμερης αργίας'.

  Η χώρα μου –την οποία κάποτε ξένο περιοδικό χαρακτήρισε  ως μεγάλο μπουρδέλο  – είναι η Ελλάδα.