Άκουσα τη συνέντευξη του γραμματέα του κκε για το σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών και την υιοθεσία. Στο ορθόδοξο , δηλαδή δογματικό ιερατείο του κκε, δεν ισχύει πια αυτό, που δήλωνε δηκτικά για την προσταλινική Ρωσία ο Αντον Τσέχοφ : «Ο καιρός στη Μόσχα είναι καλός, δεν υπάρχει χολέρα, και επίσης δεν υπάρχει λεσβιακός έρωτας ...».
Δεν
ισχύει επίσης ό,τι στο Ιράν του Αχμαντινετζάντ, στο οποίο «δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι». Στο
ιερατείο του κκε –που ‘προασπίζεται δικαιώματα καταπιεσμένων’- ομοφυλόφιλοι υπάρχουν . Αλλά μπορούν να υπάρχουν ( μας το επιτρέπει)
δίχως διεκδικήσεις , φωνή και δικαιώματα .Μέσα στα σπίτια τους. Κρυμμένοι..Σαν
άλλοτε ,στην κομμουνιστική Ρωσία…
Σαν
άλλοτε που πολεμήθηκε , αποσιωπήθηκε , φυλακίστηκε , στραγγαλίστηκε, η ελεύθερη
έκφραση ιδεών , η δημιουργικότητα ,η ποίηση , «..από αυτά τα σιωπηλά νερά, πέρα από τις
λίμνες των αιώνων
και το ανυπέρβλητο βάρος τους» , όπως έγραφε η «Σαπφώ της Ρωσίας»
, η κυνηγημένη από τον σταλινισμό, Σοφία Πάρνοκ.
Έχουν έρθει άλλοι
καιροί όμως .Οι καιροί ,που δεν θα επιτρέψουν στο ιερατείο του κκε και σε κάθε άλλο
ιερατείο, να σιωπήσουν βίαια οι φωνές της ζωής ,οι φωνές της δημιουργίας , οι
φωνές της φύσης , οι φωνές του έρωτα.
Γιατί απλά , όπως έγραφε στην εξορία η Μαρίνα Τσβετάγιεβα, η φλογερή λεσβία ποιήτρια
της Ρωσίας: " Όλη η ζωή χωρίζεται σε τρεις περιόδους: προαίσθηση του έρωτα, πράξη του έρωτα και ανάμνηση
του έρωτα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου