λεσβιακή άνοιξη
thoughts and stories from a Greek Lesbian - lesviakianoixi@gmail.com
Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016
136. καλοκαίρι τέλος
Αν δεις παιδιά να
περπατούν σκυφτά με τσάντες στην πλάτη το πρωί, σκοτώθηκε το καλοκαίρι, λέει ο ποιητής. Μαζεύτηκα
ξανά μετά από δίμηνο αποχής από ίντερνετ, δουλειά , τρεχάματα, άγχος κι όσα
θυμίζουν χειμώνα. Δεν ξέρω , αν έχουν απομείνει αναγνώστες σ’ αυτό το μπλόγκ
αλλά ας κάνω μια σύνοψη των καλοκαιρινών εμπειριών, που δεν ήταν κι άσχημες.
Καταρχάς κάναμε
διακοπές έξυπνες. Δηλαδή χωρίς πολλά λεφτά. Μια παρέα , που στην πορεία
μεγάλωσε, νοικιάσαμε για 2 μήνες ένα μεγάλο σπίτι σε παραθαλάσσιο χωριό. Το
χρησιμοποιήσαμε ο καθένας ανάλογα με τον χρόνο , που είχε ελεύθερο βάζοντας
πρόγραμμα. Εγώ έκατσα 1 δεκαήμερο τον Ιούλιο και 2 βδομάδες τον Αύγουστο. Μου
κόστισε όσο θα πλήρωνα μια βδομάδα σε ξενοδοχείο. Τριγύρω είχε παραλίες θεϊκές
, οργανωμένες και μη, ένα δασάκι, καλοκαιρινά ταβερνάκια και μέρη για
περπάτημα.
Τέλη Ιουλίου στο
μπαράκι του κάμπινγκ που υπήρχε κοντά, γνώρισα μια κοπέλα σκέτη οπτασία με την
οποία καταλήξαμε να κολυμπάμε μισοζαλισμένες τα μεσάνυχτα. Βρεθήκαμε την
επομένη , πήγαμε πάλι για μπάνιο και ως το βράδυ το γλείψαμε το παγωτό ως το
ξυλάκι.
Τις πρώτες τρεις
μέρες η φάση είχε μια ισορροπία . Οχτώ ώρες ύπνο , οχτώ ώρες θάλασσα κι οχτώ
ώρες πήδημα και χαμουρέματα. Την τέταρτη μέρα μίλησε.
Ήμασταν
ξαπλωμένες στην άμμο ,πέρασε ένα παιδί μελαμψό που πούλαγε νερά και την ακούω να
λέει: «Ξέρεις , εμάς τους Έλληνες μας φορολογούν άγρια ενώ στους
λαθρομετανάστες χαρίζουν 50 χιλιάδες άτοκα, για να ανοίξουν επιχειρήσεις. Χωρίς
χαρτιά χωρίς τίποτα».
Έμεινα εμβρόντητη.
Κοίταξα απέναντι στον ορίζοντα. Μες στο συννεφάκι φάνηκε ένας παππούλης με
άσπρα μαλλιά και γένια σαν αυτόν και με κοίταξε αυστηρά λέγοντας : «Πηδιέσαι με
χρυσαυγήτισσα , μωρή; Εκεί έφτασε η χάρη σου; Ου , να μου χαθείς, παλιολεσβία!»
. Είπα μέσα μου «δεν χαλάω τις διακοπές μου».Την κοίταζα σιωπηλή από την κορφή ως τα νύχια ενώ εκείνη
συνέχιζε να λέει μαλακίες για πρόσφυγες και μετανάστες. Πόδια υπέροχα, κωλαράκι
τσουπωτό, βυζάκια χάρμα οφθαλμών, χείλια για ρούφηγμα. Τι σκατά να πήγε λάθος
στην υπόλοιπη διαδικασία;
Δεν είπα τίποτα.
Τις επόμενες μέρες δεν πήγαινα στο κάμπινγκ και γενικά προσπαθούσα να την
αποφύγω. Όταν τηλεφωνούσε, έλεγα πως εχω δουλειά. Δυστυχώς συναντηθήκαμε στο
μίνι μάρκετ. Ρωτούσε ,γιατί εξαφανίστηκα κι αν έκανε κάποιο λάθος. Προφασίστηκα
πως βιάζομαι . Επέμενε.
Της είπα τότε , «Κοίτα
, βασικά είμαι Αλβανίδα. Το έψαξα. Είχες δίκιο. Δίνουν όντως 50 χιλιάρικα.
Μιλάω αυτές τις μέρες με συγγενείς από Τίρανα. Κανονίσαμε να έρθουν καμιά
εικοσαριά. Υπολογίζουμε να πάρουμε ένα εκατομμύριο. Μετά θα κάνουμε ό,τι εσείς οι
Έλληνες. Ξέρεις. Ανοίγουμε μια επιχείρηση , προσλαμβάνουμε με 480 ευρώ μισθό , τους
πληρώνουμε άμα κι όποτε θέλουμε, και σε ένα χρόνο βαράμε πτώχευση. Και μετά πάμε Αλβανία να ζήσουμε πλούσια». Θαρρώ
η όψη της έγινε σαν τη δική μου , όταν έλεγε τις παπαριές για λεφτά που
χαρίζουν σε ξένους. Δε με ξαναενόχλησε πάντως το κορίτσι.
Οι υπόλοιπες
μέρες πέρασαν τέλεια αλλά χωρίς σεξ. Έτσι είναι η ζωή, δεν μπορείς να τα έχεις
όλα. Διάβασα 4 βιβλία, πήγαμε με την
παρέα για ψάρεμα με βάρκα , κάναμε καταδύσεις , μαγειρεύαμε απίστευτα φαγητά
αυτοσχεδιάζοντας (δοκιμάστε παλαμίδα με πατάτες ,κολοκυθάκια και ντομάτα στο
φούρνο) και παίζαμε beach τάβλι με τις ώρες. Παρατηρώντας
γενικώς τους γύρω μου, νομίζω πως όσοι δεν είχαν I phone, είχαν τις ωραιότερες και πιο ζωντανές εμπειρίες. Αυτά. Και δε λέω «καλό
χειμώνα».
Τρίτη 12 Ιουλίου 2016
135. "Και βουνό και θάλασσα"
Πιάνεις λοιπόν
σήμερα 5 τυχαία άτομα. Στη δουλειά ,στην καφετέρια, στην παραλία.
Και ρωτάς σε
ανύποπτο χρόνο:
«Ποιο είναι
το πρώτο που σου ‘ρχεται στο μυαλό ακούγοντας τη λέξη Ορλάντο;»
-Ποδοσφαιριστής; (απολογείται χαζογελώντας, δεν ξέρει από ποδόσφαιρο)
- Μμμ..δεν
ξέρω. (κοιτά το ταβάνι μπας κι έρθει η
επιφοίτηση αλλά δεν…)
- Τραγούδι από τα
80’s! (με εμφατική βεβαιότητα και ψάχνει για το
ρυθμό)
-Βιρτζίνια Γουλφ.
( Χαλαρά η απάντηση. Αχ , πώς φαίνονται οι σπουδαγμένες.. )
- Πόλη των ΗΠΑ. (
και μετά σιωπή)
Αυτές ήταν οι
απαντήσεις. Λοιπόν μάντεψε ,τι. Κανείς δεν είναι Gay ή Λεσβία. Είτε σήμερα , έναν μήνα μετά, είτε μετά από έναν χρόνο, το
Ορλάντο δεν κάνει κλικ. Δεν τους αφορά. Ναι , έτσι απλά. Τι δεν καταλαβαίνεις; Δεν
τους αφορά! Τι κι αν πέθαναν 49 άνθρωποι κι αν τραυματίστηκαν άλλοι τόσοι. Δεν
το κοινοποίησαν «οι φίλοι» του facebook. Κι απ’ τα μπλογκς ή τα κανάλια , ελάχιστες γραμμές αφιερώθηκαν .
Ρώτα ύστερα για το
Σαρλί .Ξέρουν και λεπτομέρειες. Το Ορλάντο έπαψε να συζητιέται ακόμη και στα
αμερικάνικα media μετά
από 10 μέρες. Έγιναν κάποια ρεπορτάζ σε εφημερίδες και κανάλια αρχικά αλλά
είναι οι εκλογές στη μέση και το θέμα επηρεάζει τα κουκιά. Δεν ξέρουν, αν
συμφέρει να χαρακτηριστεί τρομοκρατία του isis ή πράξη καταπιεσμένου ομοφοβικού . Γι’ αυτό τα έκαναν
χαρμάνι, που ικανοποιεί όλους κι ανάθεμα αν βρεθεί άκρη.
Έτσι έχουν τα
πράγματα. Έτσι, για να ξέρεις , πόση βαρύτητα έχουν θέματα που αφορούν στον Λοατ
κόσμο. Παρόλη την πρόοδο, που έχει γίνει. Είμαστε παρίας . Και ανάμεσά μας ,υποομάδες,
που έχουν να κάνουν με καταγωγή , φύλο, θρησκεία . Οι μειονότητες μες στη
μειονότητα.
Σκέφτομαι, αλήθεια
, πόσο θυμό κι εσωτερική σύγκρουση κρύβει το μυαλό αυτών των ανθρώπων γύρω μας.
Πότε θα καταλάβουμε πως η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα δεν είναι προσωπικό θέμα;
Πως είναι κατεξοχήν πολιτικό; Μιλάμε για πολυπολιτισμικότητα , αποδοχή
διαφορετικότητας, αλλά όταν δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες , ίσα δικαιώματα,
εκπαίδευση , σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και πολιτικές ενσωμάτωσης , γεννιέται θυμός. Μίσος. Βία.
-«Αλήθεια, υπάρχουν τσιγγάνες λεσβίες;» Το ερώτημα που έγραψα πριν λίγο καιρό δεν ήταν τυχαίο. Και γυναίκα και
Τσιγγάνα και λεσβία… Θυμάμαι τη φράση από την ταινία του Κούτρα: «Και Αλβανός
και πούστης- και βουνό και θάλασσα».
-Αλήθεια , πόσες
δουλειές πήρε ως ηθοποιός η Μίνα Ορφανού , μετά το α’ βραβείο γυναικείου ρόλου ;
Υγ : Δοκίμασε ύστερα απ’ τις απαντήσεις να πεις, τι έγινε
στο Ορλάντο και δες τα ειρωνικά βλέμματα ή τις αντιδράσεις: « Εδώ πεθαίνουν
χιλιάδες παιδάκια κάθε μέρα από πείνα»…Έτσι , για να ξέρεις , πού βρισκόμαστε ,τι
στόχο πρέπει να έχουν τα prides και διάφορες δράσεις και τι προβάλλεται στην τελική.
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016
134. Το κόκκινο
Το καλοκαίρι ξεκίνησε όμορφα!
Ανακάλυψα και μια παραλιούλα απόμακρη, ιδανική για βουτιές .Το παράξενο τις
προάλλες ήταν πως, ψάχνοντας για τα μπανιερά μου, βρήκα ένα κόκκινο μαγιό, ενώ
τα δικά μου είναι πάντα μαύρα… «Μέγας είσαι κύριε και θαυμαστά τα έργα σου!»,
μονολόγησα.
Μετά θυμήθηκα πως
πέρσι στο σώσμα του θέρους , είχα μιαν απρογραμμάτιστη επίσκεψη. Είχε έρθει για
Σαββατοκύριακο, να ξεχαστεί και να την παρηγορήσω, γιατί μόλις είχε χωρίσει. Αλήθεια
,γιατί χωρίζουν οι άνθρωποι μετά από διακοπές; Τέλος πάντων, ήμουν κι εγώ πεσμένη κι η παρέα θα μου έκανε καλό. Όντως
, περάσαμε ωραία. Έκτοτε ψιλοχαθήκαμε. Είναι η δουλειά της ,είναι κι η
απόσταση..
Τηλεφώνησα: «Έχω το
μπικινάκι σου. Ιδού η πρόφαση για ολιγοήμερες διακοπές. Πότε θα έρθεις;». Η απάντηση
κοφτή, με εμφανή ένταση: «Τα ξαναέφτιαξα με την Α. Δεν θέλω να καταλάβει κάτι ».
Έμεινα για λίγο αμίλητη. Να λοιπόν , γιατί η επαφή μας περιορίστηκε στα «χρόνια
πολλά» τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.
«Τι να καταλάβει; Τι εννοείς», ψέλισσα σαν αφελής. Σιωπή για λίγα
δεύτερα κι ύστερα χείμαρρος: «Δεν είπα πως είχα έρθει κι αν το μάθει τώρα, θα
της φανεί περίεργο, που δεν το ανέφερα, θα υποψιαστεί πως κάτι έγινε μεταξύ μας,
θα αρχίσει τις ερωτήσεις και θα γίνουμε χάλια, γι’ αυτό , άστο. Αν βρεθούμε, μην
της πεις πως ήρθα σπίτι σου πέρσι τον Αύγουστο. Και το μαγιό, πέτα το καλύτερα.Μου υπόσχεσαι ;» Και στο τέλος μου πέταξε κι ένα «Σε σκεφτόμουν, ξέρεις».
Γέλασα,
διαβεβαίωσα πως θα πετάξω το μαγιό κι ευχήθηκα καλό καλοκαίρι.
Λεσβίες… Μα, πότε
θα εξελιχθούμε σ’ αυτόν τον τομέα;
Σάββατο 25 Ιουνίου 2016
133. Brexit
Λοιπόν η Μεγάλη
Βρετανία αποφάσισε να βγει από το «κοινό
ευρωπαϊκό μας σπίτι». Χτες πρωινιάτικα μου γεννήθηκε η επιθυμία να ξεκινήσω
τη μέρα με ένα full British breakfast, που όταν το ‘φαγα πρώτη φορά στο Λονδίνο, ήθελα να ξανακοιμηθώ για 14
ώρες. Στην Ελλάδα όμως με 32 βαθμούς, δε λέει, πας για καρδιακό.
Φυσικά στη
Βρετανία δεν έλαβε χώρα η μαλακία που ζήσαμε εδώ πέρσι , δηλαδή δημοψήφισμα σε
μια βδομάδα και με ερώτημα , που δεν είχε νόημα. Γιατί αν είχε, ο Τσίπρας
έπρεπε να παραιτηθεί ή να βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως καλή ώρα τα
Εγγλεζάκια.
Για μήνες αναλυτές ,δημοσιογράφοι, πολιτικοί,
εξέθεταν απόψεις και τα επιχειρήματά τους. Νορμάλ πράματα. Τις τελευταίες μέρες
όμως , έπαθαν όλοι –κι από τις δύο πλευρές- σύνδρομο Λαφαζάνη, Βούλτεψη και Άδωνη.
Βγήκε κι ο Τουσκ κι είπε το ανεπανάληπτο , πως ένα Brexit “Θα μπορούσε να σημάνει
το τέλος του δυτικού πολιτισμού” κι
έδεσε το σιρόπι. Όπως Ελλάντα ένα
πράμα!
Καλά,
γιατί μιλάν οι Βρυξελλιώτες , όταν ψηφίζουν οι λαοί; Δεν κατάλαβαν ακόμη, πώς
εξελίσσεται το πράγμα, όταν μιλάνε; Αλλά κι αυτές οι κυβερνήσεις τι τα θέλουν δημοψηφίσματα και εκλογές; Να μας διορίζει η Μέρκελ , ο Σόιμπλε ή ο Σούλτζ έναν
ανθύπατο εκεί πέρα ,να μη χάνουμε και τα μπάνια μας. Ή να ακυρώνεται
αυτομάτως
το αποτέλεσμα, αν δεν αρέσει . Ουφ !
Τέλος
πάντων εκεί που ήθελα να καταλήξω είναι πως , υπάρχουν και εις τας Ευρώπας κωλόχαρτοι. Πολιτισμένοι όμως! Το τελευταίο
20ήμερο τα αγγλικά μέσα έπαιξαν ό,τι τρομολάγνο δεν σκέφτηκε ο σκάι και το
μέγκα! Σε βαθμό που οι ψηφοφόροι του Brexit, άρχισαν να τρολάρουν με θεϊκά memes, που λες και τα έγραψαν Έλληνες. Οι δε
πολιτικοί ,που ήταν υπέρ του IN , έδωσαν τα ρέστα τους!
Το
πιο ωραίο , αν πράγματι το είπε ο Κόρμπιν των Εργατικών, είναι αυτό! «Δεν μπορείς να είσαι λεσβία ή gay,αν
η Βρετανία βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση». Καλά είναι δυνατόν να ειπώθηκε κάτι
τέτοιο στην Αγγλία; Που οι μισοί αρχηγοί κομμάτων είναι ανοιχτά gay; Ελπίζω να ήταν κακή
απόδοση των λεγομένων του.
Οκ, όλοι ήθελαν
να εκμεταλλευτούν τις ψήφους των ΛΟΑΤ. Και πρώτος ο Μπόρις Τζόνσον. Εδώ και 1 μήνα όμως πλήθαιναν τα άρθρα ( εδώ, εδώ κι εδώ μερικά) που ανέλυσαν ,τι θα συμβεί στους ΛΟΑΤ,
αν ψηφίσουν Brexit. Λιμός και
καταποντισμός, αδερφές μου!
Σοβαρά τώρα, δεν
ξερω, πώς θα εξελιχθεί αυτό το αποτέλεσμα.
Οι Βρυξελιώτες παριστάνουν τις σκληρές γκόμενες. Κι απ’ την άλλη κοιτάνε,
μήπως θα μπορούσε να Τσιπροποιηθεί η φάση , κοινώς kolotoumpa! Το παλεύουν με χίλιους τρόπους. Και δω
φαίνεται, πόσο χέστηκαν. Όμως τόσο οι εγχώριοι ,όσο και οι έξωθεν
μενουμευρωπίτες δεν έχουν καταλάβει κάτι: Οι Βρετανοί δεν είναι Έλληνες. Και η
Μεγάλη Βρετανία δεν είναι Ελλάδα.
Και τέλος τέλος,
όταν η ίδια η μητρόπολη του νεοφιλελευθερισμού λέει out, γιατί ως
χώρα έχει άλλα συμφέροντα , δεν γίνεται αντιληπτό, πως είναι αδύνατον να
μεταβληθούν όλοι οι ηγέτες σε πουτανάκια της Μέρκελ; Τους πήρανε χαμπάρι πια ,δεν ακούνε τα γέλια;
Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016
Σάββατο 18 Ιουνίου 2016
131. Λεσβίες Μουσουλμάνες (2)
Γυναίκες επιτυχημένες κι ευτυχισμένες. Γυναίκες που μεγάλωσαν στα αυστηρά πλαίσια των
μουσουλμανικών αρχών της οικογενειάς τους ή σε μουσουλμανικές χώρες αν και οι ίδιες δεν ακολουθούν το θρήσκευμα αυτό. Όμως κοίταζαν ψηλά και πέρα από αυτά
τα πλαίσια. Όπως η παρακάτω.
Στο βίντεο περιγράφει
πώς έκανε το coming out της μέσα στο χώρο του εργαστηρίου ,
όπου εργαζόταν. Μιλά σε ένα από τα συμπόσια του National Organization
of Gay and Lesbian Scientists and Technical Professionals, (Ναι υπάρχει τέτοιος
οργανισμός από το 1983 με εκατοντάδες μέλη κι αξίζει να δείτε τις δράσεις του μέσααπό το site ) τότε που δεν την ήξερε κανείς.
Σήμερα την ξέρουν όλοι ως την Nergis Mavalvala , τη λεσβία αστροφυσικό , που συμμετείχε στην ανακάλυψη των
βαρυτικών κυμάτων.Μια γυναίκα με χιούμορ , ζωντάνια και περηφάνεια για αυτό
που είναι και γι’ αυτό που κάνει στη δουλειά της. ( Αξίζει να ακούσετε από το
22:00 ως το τέλος το βίντεο).
Διόρθωση : Η Nergis
Mavalvala δεν είναι Μουσουλμάνα.
Η οικογένειά της ανήκει στους Ζωροάστρες , μια θρησκευτική μειονότητα. Είχα διαβάσει για την Πακιστανή λεσβία που
επιβεβαίωσε τη θεωρία του Αϊνστάιν και συμπέρανα –λανθασμένα- πως είναι
Μουσουλμάνα χωρίς να προσέξω το θρήσκευμά της. Απολογούμαι.
Γυναίκες που δεν φοβήθηκαν να πειραματιστούν , να ρισκάρουν
να αλλάξουν τα «δεδομένα» της ζωής τους. Αυτά που λέμε όλοι πως «δεν αλλάζουν
με τίποτα». Όπως η δεύτερη.Με το χιούμορ , όπως λέει , κατάφερε να επιβιώσει. Κι αυτό
έκανε επάγγελμά της ενώ ξεκίνησε να σπουδάσει Νομικά
Είναι η Fawzia Mirza, πακιστανικής καταγωγής, κωμικός ,
ηθοποιός και συγγραφέας . Στην ομιλία της περιγράφει πώς στο 3ο έτος της
Νομικής ανακάλυψε πως της αρέσει η υποκριτική και να κάνει τους άλλους να γελούν.
Σατιρίζει τις αντιδράσεις της οικογένειάς της , όταν έκανε το coming out της αλλά
και της gay community , όταν πρωτοπήγε σε μπαρ με ερωτήσεις του τύπου: «Είσαι σίγουρη
πως είσαι λεσβία; Δεν μοιάζεις με λεσβία. Δεν έχω ξανασυναντήσει μουσουλμάνα
λεσβία ως τώρα». Και απαντούσε στις ερωτήσεις αυτές : « Βασικά , είμαι 50%
μουσουλμάνα και 50% λεσβία».
Φέτος ,όταν ο Τραμπ δήλωσε πως ,όταν γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ
θα απελάσει όλους τους Μουσουλμάνους , δημιούργησε μια περσόνα που ονομάζεται Αήσια
Αλί Τραμπ, την Μουσουλμάνα εξώγαμη κόρη του Donald Trump. Το κωμικό βιντεάκι
που κυκλοφόρησε είναι όλα τα λεφτά! Η Fawzia σε μια υποθετική συνέντευξη ως κόρη
του Donald Trump σατιρίζει τα στερεότυπα της ισλαμοφοβίας , που θέλουν όλους τους
μουσουλμάνους τρομοκράτες.
--Φυσικά υπάρχουν εξτρεμιστές και τρομοκράτες ισλαμιστές ,
που διέπραξαν δολοφονίες. Αμέτρητα εγκλήματα. Ειδικά εναντίον μας. Εναντίον ανθρώπων
που απλώς γεννήθηκαν διαφορετικοί. Αλλά
πόσες χιλιάδες είναι οι εξτρεμιστές ανάμεσα στο 1 δισεκατομμύριο Μουσουλμάνων
που ζουν στον Πλανήτη; Και πόσες ευκαιρίες είχαν αυτοί οι άνθρωποι να δουν τη
ζωή διαφορετικά; Τα αφιερώματά μου στις λεσβίες Μουσουλμάνες σε αυτό ακριβώς στοχεύουν.
Να δούμε πώς κατάφεραν αυτές οι γυναίκες, που αν και μεγάλωσαν με τις αρχές του
Ισλάμ, κατάφεραν να προσπεράσουν το σκοτάδι
. Και να καταλάβουμε πως η λύση δεν είναι να απελάσουμε, να περιορίσουμε ή ..μειώσουμε
τους Μουσουλμάνους. Αλλά να ανοίξουμε τις κοινωνίες μας. Να προσφέρουμε ευκαιρίες
και εκπαίδευση. Και να ρίχνουμε λιγότερες «πολιτισμένες» βόμβες στις «απολίτιστες»
χώρες τους.
Υγ . Καύσωνας. Αύριο ξεκινάω τα μπάνια. Σήμερα ξεκίνησα τα παγωτά. Καλό μας καλοκαίρι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)